هوش مصنوعی: ای دل، برخیز و از دنیای مادی و مشغله‌های زندگی راحت شو و نگذار که زمانت را برای کسانی که ارزشش را ندارند صرف کنی. این دنیا را به حال خود رها کن.

هوش مصنوعی: با دقت و خلوص، از هر نوع آلودگی و برداشت نادرست دوری کن و اجازه نده که حتی رنگ و بوی حرف‌های بی‌اساس، ذهن تو را تحت تاثیر قرار دهد. برای رهایی از هر دعوی و بحث بی‌مورد، به حقیقت و واقعیت فکر کن.

هوش مصنوعی: در اینجا گفته می‌شود که در میان این صف‌های معنایی، دنبال معنای عمیق نباشید، زیرا در این شرایط نمی‌توانید صدای روح‌افزای اسرافیل را بشنوید. به عبارت دیگر، به جای جستجوی عمیق‌تر در معانی، بهتر است بر روی چیزهایی که در دسترس هستند تمرکز کنید، زیرا فهم عمیق‌تر ممکن است در این لحظه برای شما امکان‌پذیر نباشد.

هوش مصنوعی: چه کسی می‌تواند در بیابان، از دریا بهره‌برداری کند؟ در حالی که عقل و خرد مانند ناودانی است که بر بام خرابه‌ای قرار دارد و سیل رود نیل را به سختی به یاد می‌آورد.

هوش مصنوعی: ابراهیم باید در مسیر عشق و وفا قرار بگیرد تا هیچ آسیبی به اسماعیل نرسد و تیغ جدایی نتواند او را تهدید کند.

هوش مصنوعی: مرد باید مانند عیسی مریم در مسیر راست و صداقت باشد تا ارزش سخن و آیات انجیل را درک کند.

هوش مصنوعی: در شب تار، مور نمی‌تواند حتی نشان پای خود را ببیند، چه رسد به اینکه در روز روشن، قدرت دیدن فیل را هم نداشته باشد. این بیان به این معناست که در شرایط نامساعد و سخت، دیدن و درک واقعیت‌ها برای برخی بسیار دشوار می‌شود.

هوش مصنوعی: هر کسی نمی‌تواند مانند گیسوی عروسان بر تخت سلطنت نشیند و جایگاهش را در اختیار داشته باشد.

هوش مصنوعی: اگر درونت نور و روشنایی نباشد، داشتن آب و روغن از بیرون به چه دردی می‌خورد؟ مانند یک چراغ که بدون نور به کار نمی‌آید، پس داشتن چیزهای بیرونی بدون نور درونی بی‌فایده است.

هوش مصنوعی: برخیز و اکنون خودت را به حرکت درآور، زیرا وقت آن رسیده که حسرت بسیاری را بر دل نکنی، چرا که وقتی به دیدن تیغ عزراییل بر سر خود می‌رسی، افسوس خوردن فایده‌ای نخواهد داشت.