هوش مصنوعی: دانش و عمل خواجه اسماعیل شنیزی ما را از هیچ به جایی می‌رساند.

هوش مصنوعی: ما همچون کبکی هستیم که از کبک خود فرار کرده‌ایم و دل‌های ما مانند دل جوجه‌تیغی است که از چنگال دشمن فرار می‌کند.

هوش مصنوعی: برای تقویت و پشتیبانی او، ما هم به مانند رستم به شکل و قیافه‌ای بسیار شجاع و نیرومند درآمده‌ایم.

هوش مصنوعی: در ارتباط با خازن و نقاش، به خاطر این زیبایی و لطافت، روح و جان به شادی و نغمه درآمده است.

هوش مصنوعی: در محیط کار و زحمت، سرنوشت و بی‌نوایی را تجربه کردیم و جان و دل ما گناهکارانه تحت تأثیر دو احساس دردناک قرار گرفت.

هوش مصنوعی: با آمدن صداقت و راستگویی پیامبر، دین جدیدی به وجود آمد و جان‌ها به زندگی دوباره‌ای دست یافتند.

هوش مصنوعی: زندگی سنایی پر از ارزش و شهرت شد، اما تو ای بخت بد، همچنان با بخت خود در حال گردش هستی.

هوش مصنوعی: ای تو که در دل ما مثل جان عزیز و گرامی هستی، و همانند خرد و دانایی، به نیکی و خوشنامی شناخته می‌شوی.

هوش مصنوعی: دل‌ای که برای خدمت به تو به تو پیوسته است، جان خود را به تو سلام می‌دهد.

هوش مصنوعی: ماه از تو نور می‌گیرد و کبک از تو زیبایی و راه رفتن خوشا را یاد می‌گیرد.

هوش مصنوعی: با مهربانی و زیبایی تو، از دل مشکلات و زحمت‌های حرام خارج شده‌ام.

هوش مصنوعی: این دنیا به حرکت خود ادامه می‌دهد و در حالی که چشم‌ها نمی‌توانند زیبایی تو را ببینند، تمام موجودات تحت تأثیر آن زیبایی‌اند.

هوش مصنوعی: این زیبایی تو چنان درخشان است که اگر کسی آن را ببیند، در حیرت و شگفتی فرو خواهد رفت.

هوش مصنوعی: با نور و روشنی تو، ای کاش مرزها و محدودیت‌ها مانند دانش یوسف در بند نباشند و آزادانه درخشش داشته باشند.