سنایی » دیوان اشعار » قصاید و قطعات » شمارهٔ ۱۵۱

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>چو شعر حکیمانه گفتم ترا</p></div>
<div class="m2"><p>تو جود کریمانه با من بکن</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>ازیرا که بر ما پس مرگ ما</p></div>
<div class="m2"><p>نماند همی جز سخا و سخن</p></div></div>

دیوان حکیم سنایی غزنوی (بر اساس معتبرترین نسخه ها) به اهتمام پرویز بابایی - سنایی غزنوی - تصویر ۶۴۵

شمارهٔ ۱۵۲

چو شعر حکیمانه گفتم ترا
تو جود کریمانه با من بکن
ازیرا که بر ما پس مرگ ما
نماند همی جز سخا و سخن

هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از طرف خود می‌گوید که وقتی شعری حکیمانه و عمیق را به تو می‌گوید، تو نیز باید با سخاوت و بخشندگی با او رفتار کنی. زیرا پس از مرگ، تنها یادگارهایی که از ما باقی می‌ماند، سخاوت و سخن‌های ماست.

شمارهٔ ۱۵۰

شمارهٔ ۱۵۱

هوش مصنوعی: وقتی شعرهای حکیمانه‌ای برای تو گفتم، از من با generosity و بخشندگی رفتار کن.

چو شعر حکیمانه گفتم ترا

تو جود کریمانه با من بکن

هوش مصنوعی: زیرا که بعد از مرگ ما چیزی جز نوعی از generosity و حرف باقی نمی‌ماند.

ازیرا که بر ما پس مرگ ما

شمارهٔ ۱۵۱

اطلاعات

برگردان به زبان ساده