هوش مصنوعی: ای محمد! تو دارای نام زیبا و خلقتی نیکو هستی و در عین حال محمود نیز هستی. یاد تو باید همچون شمشیر و قلم در دست ملک باشد.

هوش مصنوعی: بخشیدن و انفاق کردن بدون داشتن درک و خرد، بی‌فایده است؛ مانند اینکه دانش و آگاهی بدون عقل و تدبیر هیچ ارزشی ندارد. همچنین، ثروت و بخشش با نیکی و generosity باقی نمی‌ماند، مانند شادی که در شرایط ظلم و ستم دوام نمی‌آورد.

هوش مصنوعی: روح را از دردهای دل خالی کردی و جای آن را با بخشش و سخاوت پر کردی.

هوش مصنوعی: اگر زمانه گاهی به خواسته‌های تو پاسخ ندهد، باید بدان که مثل ابر، ممکن است غمگین و ناراحت باشی، اما این روزها نیز می‌گذرد.

هوش مصنوعی: در دل غم نگران نباش، چرا که برای تو برکت و خوشبختی در حال شکل‌گیری است، حتی اگر در حال حاضر ناپیدا باشد.

هوش مصنوعی: خداوند با فضل و رحمتش تقدیر تو را به نیکی رقم می‌زند و از خانهٔ لطف خود، برای تو سرنوشت خوبی را در نظر می‌گیرد.

هوش مصنوعی: به این حالت غم و اندیشیدن نگاه نکن، چرا که از عقل و فرزانگی، شادی‌ای به اندازه صد سال به وجود می‌آید، اما یک روز غم می‌تواند به کام آدم وارد شود.

هوش مصنوعی: صبر کن تا زمانی که خوش شانسی و موفقیت به تو روی بیاورد، تا بتوانی دنیای پیش روی خود را با شادی و سرخوشی ببینی.

هوش مصنوعی: برای اینکه دشمنانت را در مقابل خود ببینی، مانند ماه که در آسمان می‌درخشد و مانند چرخ که به آرامی می‌چرخد، باید پشت خم شده و با اختیار و اراده خود به آن‌ها نزدیک شوی.

هوش مصنوعی: بگذار تا دریای generosity تو به جوش و خروش بیفتد و از بخشش تو، هزاران شاعر مانند من پرورش یابند.

هوش مصنوعی: ای دو گوش تو که نشانه‌های فضیلت را در دفتر خرد ثبت کرده‌ای، و دو دستی که در کتاب بخشندگی برای کرامت خداوند نقش بسته‌اند.

هوش مصنوعی: با این فضیلت و حسن نیتی که از من سر زده، دیگر نمی‌توانم به درگاه تو بیایم، چون از ترس، خون امیدم مانند شاخ بقم (بوته‌ خیار) در بدنم خشک شده است.

هوش مصنوعی: به سمت تو آمدم تا وعده بخششت را دریافت کنم، اما از شرم و خجالت عرق کرده‌ام و نمی‌توانم عرق‌هایم را ترک کنم.

هوش مصنوعی: وقتی دانشی در دستان تو نیست، چرا این‌گونه با من صحبت می‌کنی؟ اما به خاطر بخشندگی‌ات، من را در جمع‌های علمی به خود وابسته کردی.

هوش مصنوعی: دنیا برای من مانند یک حلقه شده است، و من در آرزوی آن هستم که در این سی روز، به نوعی به آن سیصد درم دست پیدا کنم.

هوش مصنوعی: به ریش خود وعده نده و از روی حری دوری کن، زود تصمیم بگیر که یا بله بگویی یا نه.

هوش مصنوعی: تا زمانی که گناهکاران به خاطر اعمال نیک دیگران آسیب نبینند، من نیز نخواهم گذاشت که نیک‌مردان به خاطر اشتباهاتشان مجازات شوند.

هوش مصنوعی: در تمام عناصر طبیعت مثل آب، خاک، باد و آتش، گرما و خشکی، سردی و تری وجود دارد و همه اینها برای بهبود وضعیت زندگی و سلامت ما ضروری هستند.

هوش مصنوعی: در عرصه هنر، مانند درخت سرو در باغ، گاهی شادابی و نشاط را تجربه می‌کند و گاهی هم از زیبایی‌ها لذت می‌برد و گاه به خاطر شادی‌هایش به آرامش و تامل می‌پردازد.