سناییشمارهٔ ۱۰۷
هر که زین پیش بود امیر سخن
از امیر سخا شدند عزیز
تو همه روز گرد آن گردی
که به نزدیکشان زرست و پشیز
دستهٔ گل بر کسی چه بری
که فروشد به کویها گشنیز
پیرهن زان طمع مکن که ز حرص
دزدد از جامهٔ پدر تیریز
بهر دهلیزبان چگویی شعر
که بمانی چو کفش در دهلیز
بوسه بر لب دهی شکر یابی
بوسه بر کون دهی چه یابی تیز
اطلاعات
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب شعری: قصیده
منبع اولیه: ویکی‌درج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
هر که زین پیش بود امیر سخن
از امیر سخا شدند عزیز
هوش مصنوعی: هر کسی که در گذشته به مقام امارت سخن نائل آمده، از امیر سخا و بخشندگی بهره‌مند شده و به مقام عزیز و محبوبی رسیده است.
تو همه روز گرد آن گردی
که به نزدیکشان زرست و پشیز
هوش مصنوعی: تو تمام وقت در پی کسانی هستی که به خاطر ثروت و مالشان به آنها توجه می‌شود.
دستهٔ گل بر کسی چه بری
که فروشد به کویها گشنیز
هوش مصنوعی: به چه کسی گل هدیه دهیم که در بازار به فروش می‌رسد و مانند سبزی خردل ارزش ندارد؟
پیرهن زان طمع مکن که ز حرص
دزدد از جامهٔ پدر تیریز
هوش مصنوعی: به خاطر طمع و حرص، به لباس دیگران مانند لباس پدر خود نظر نکن، زیرا ممکن است این حرص سبب دزدی چیزی ارزشمند شود.
بهر دهلیزبان چگویی شعر
که بمانی چو کفش در دهلیز
هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که چگونه می‌توان برای کسی که در حال انتظار است، صحبت کرد. مثل اینکه وقتی می‌خواهی در جایی منتظر بمانی، خود را مانند کفش‌هایی در یک راهروی باریک حس می‌کنی که قرار است مدتی آنجا بمانند.
بوسه بر لب دهی شکر یابی
بوسه بر کون دهی چه یابی تیز
هوش مصنوعی: اگر بر لب کسی بوسه بزنی، شکر و نعمت می‌کنی، اما اگر بر جاهای دیگر بوسه بزنی، چه چیز جدیدی به دست می‌آوری؟
حاشیه ها
1403/12/24 15:02
شایان شرقی
در مثل است که جزاءُ مقبل الإسْتِ الضُّراط