هوش مصنوعی: دیشب معشوقه‌ام را در آغوش دارم، اما نتوانستم از او نیروی حیات بگیرم. این‌گونه بود که مانند یاقوت و شکر، از من دور بود و نتوانستم لذت ببرم.

هوش مصنوعی: آن درختی که برایش سال‌ها زحمت کشیدم و انتظار داشتم که روزی میوه بدهد، به خاطر دوری او خشک و بی‌بار شد.

هوش مصنوعی: در شب تاریک، وقتی که بر در محبوبم رسیدم، او به من توجهی نکرد و در حالی که دلش را به من داده بود، بار گران محبتش را بر دوش من نگذارد.

هوش مصنوعی: اینطور که به نظر می‌رسد، آن معشوق من باعث شد که دل و چشم من دچار مشکل شوند، و این وضعیت کمتر از یک ماه طول کشید.

هوش مصنوعی: او شربتی از شکر و آب حیات درست کرده بود، اما آنقدر بخیل بود که حتی یک قطره هم به بیمار نداد.

هوش مصنوعی: هر کسی که دلش با غم عشقش باشد، دچار خستگی و رنج می‌شود؛ در حالی که کسی که دل خود را به غم عشق نمی‌سپارد، از این خستگی و رنج آزاد است.