سنایی کسی بود که در چهار دهه ی ابتدایی زندگی اش به راستی در گمراهی بود و اشعار زیادی مبنی بر مدح پسران زیبا روی داشت.فکر کنم "پسرا"ی ردیف این غزل نیز حاکی از آن تفکرات باشد.

شما بهتر است جای مزخرف گویی به فکر درمان ذهن پریشان و تباه شده ی خود باشید که با افکار پوچ و منحرف خود لجن پراکنی نکنید
ما از پی سنایی و عطار آمدیم

حکیمی عالیقدر و والامرتبه و برگزیده که تمام بزرگان از جمله شمس تبریزی و مولانا ایشان را استاد خویش میدانند