هوش مصنوعی: من در کنار قبر تو نشسته‌ام، ای دوست. به در خانه‌ات می‌آیم، ای دوست.

هوش مصنوعی: آنهایی که زیبایی و فخر را با خود دارند، به تو و به وجودت افتخار می‌کنند، ای دوست.

هوش مصنوعی: به خاطر تو، ای دوست، که تصمیم به کشتن من داری، من با این وضعیت کنار آمده‌ام.

هوش مصنوعی: دوست عزیز، من دیگر چاره‌ای جز این ندارم که تو را ببخشم و حتی برایت از خون خودم هم گذشتم. اکنون چه کاری می‌توانم انجام دهم؟

هوش مصنوعی: دوست عزیز، آیا می‌دانی که دیگر نمی‌توانم بیشتر از این بار ستم و ناملایمات تو را تحمل کنم؟