هوش مصنوعی: من به دور چهره آن جوان شیرین رو می‌چرخم، چنین که مانند قلمی که دور سر کوی او می‌چرخد، من نیز دور او می‌چرخم.

هوش مصنوعی: برای آنکه خورشید را به دست آورم، مانند من در اطراف کوی عشق به تماشا می‌ایستم و مدام رفت و آمد می‌کنم.

هوش مصنوعی: اگر در عالم آسمان، خورشیدی مانند تو وجود نداشته باشد، من نیز مانند زمین هر روز در گرد و غبار تو در حرکت هستم.

هوش مصنوعی: عاشقان برای حفظ آبرو و عزت خود، به پای محبوب خود می‌نگرند و حاضرند برای آن، هر تلاشی کنند. من نیز به خاطر آبروی عاشقان، همواره در اطراف پای او می‌چرخم و دور می‌زنم.

هوش مصنوعی: به دنبال نشانه‌های شبدیز (اسب نر زیبا) او هستم. گاهی اشک‌های من چون نقره سرازیر می‌شود و گاهی از چهره‌ام طلا فرو می‌ریزد.

هوش مصنوعی: هر زمان که به سوی محبوبم می‌روم، احساس می‌کنم که در بهشت هستم، اما وقتی از او دور می‌شوم، به عذاب و عزلت باز می‌گردم.

هوش مصنوعی: گاهی اوقات از شرم، بدنم سرخ می‌شود و از خشم زجر می‌کشم. چه تعجب‌آور است که من مردی هستم که از خشم خودم، شرمنده‌تر می‌شوم.

هوش مصنوعی: اگر هنوز از لبانش چیزی بخواهم، شگفت‌زده نمی‌شوم، چون اکنون در هوای عشقش، حتی برای یک قاشق هم دور او می‌گردم.

هوش مصنوعی: من می‌خواهم مانند شیری که چهره‌اش به خون آغشته است، برای او به هر قیمتی که شده غذا فراهم کنم، به‌گونه‌ای که از خون زندگی بگیرم و بارور شوم، همان‌طور که آهویی به خاطر نیازش به تغذیه به خون وابسته است.

هوش مصنوعی: صورت رنگ پریده من از تصویر چهره او به مانند خورشید است. به همین خاطر، من چون سایه‌ای در اطراف آن دیوار و در می‌گردم.

هوش مصنوعی: هر چند در حالت ضعف و ناتوانی مانند آهویی در حال فرار هستم، اما وقتی یاد عشقش می‌افتم، به شدت قوی و شجاع می‌شوم مانند یک شیر نر.

هوش مصنوعی: هر چه در زندگی با چالش‌ها و سختی‌ها مواجه می‌شوم، به نظر می‌رسد که این مشکلات کم‌تر می‌شوند و من، با وجود این که خالص و بی‌تعارف هستم، باز هم بیشتر تحت تأثیر آن‌ها قرار می‌گیرم.

هوش مصنوعی: به عشق او به سنایی و سنایی می‌پردازم و همچنان که درباره دهانش صحبت می‌کنم، از زیبایی‌های آن پر از گوهر و جواهر می‌شوم.