هوش مصنوعی: ای پسر! برای عشق تو، دست بر سر می‌گذارم و گاهی در کنار تو، به خوشی و لذت مشغولم و در دستم جام شراب دارم.

هوش مصنوعی: اگرچه من به تو دسترسی ندارم، اما عشق تو در دل من مانند حلقه‌ای در در است که هر زمان امیدوار و منتظر تو هستم.

هوش مصنوعی: تو که در غم دوری‌ات، مانند چنبر به دورم پیچیده‌ای، اگر یک شب دستم را به گردن تو بیندازم، احساس تنهایی و نبودت را فراموش می‌کنم.

هوش مصنوعی: اگر تو با من مهربان بودی، جان و دل من تحت تأثیر عشق تو قرار می‌گرفت و من از دست تو به خداوند پناه می‌بردم.

هوش مصنوعی: اگر تمام شب را با لیوان می در دست بگذرانم و تو را در آغوش داشته باشم، همینطور که ماه را در دست دارم، خورشید را هم در آغوشم خواهم داشت.

هوش مصنوعی: من پولی برای کار با تو ندارم، چون از گذشته مشکلاتی داشته‌ام. ای کاش پول داشتم تا بتوانم همه چیز را درست کنم.

هوش مصنوعی: اگر در جایی که قلندری زندگی می‌کند پناه گرفته‌ای، من هم در همان مکان، جایی برای اقامت دارم.