هوش مصنوعی: آخر کمی شرم کن از رفتار ناپسندت؛ چون من و تو یکدیگر را می‌شناسیم، پس این جدایی و خودبینی‌ات چه معنا دارد؟

هوش مصنوعی: وقتی دو نفر در یک خانه با هم به دعوا و ستیزه بپردازند، گلستان به ویرانی تبدیل می‌شود.

هوش مصنوعی: به عنوان نماینده عیسی، جهت را یکی کن و مانند نقشی که بر دل مسیحی می‌کشی، تو هم دوستی با او داشته باش.

هوش مصنوعی: تو در اوج زمانه هستی، پس چرا زمانه را این‌قدر دردآور می‌کنی، در حالی که همیشه می‌توانی دارویی برای مردم باشی؟

هوش مصنوعی: این بیت به معنای زیبایی و ناز و کرشمه اشاره دارد. شخصی می‌گوید که زیبایی او هر چه باشد، در کنار بدی یا نقصی که در طرف مقابل وجود دارد، بی‌معناست. در واقع، او این ناز را به نشانه تفاوت‌های بین خود و دیگری می‌داند و تصریح می‌کند که نه او و نه زیبایی‌اش، در صورت وجود بدی در دیگران، اهمیت خاصی ندارد.

هوش مصنوعی: لحظاتی را یک‌نواخت و ثابت باش، مانند درخشش دانی که از آفتاب می‌تابد. هر چند که زمانه دائما در حال تغییر و تحول است، تو باید در رفتار و شخصیتت ثبات و استمرار داشته باشی.

هوش مصنوعی: به سمت بازی نپرداز و در صف عاشقان به جلو نرو، زیرا این کار ناپسند است. مانند این است که آهو در مقابل گرگ شیر شجاع باشد.

هوش مصنوعی: چهره تو بی‌نظیر و حیرت‌آور است و چشمانت به حدی جادوگری دارند که انگار کسی مانند موسی نمی‌تواند دستی بر روی آن بگذارد.

هوش مصنوعی: با تو بودن در درد و رنج، شبیه به یک نعمت است که فاقد نعمت دیگر است. عشق تو نیز به اندازه‌ای قوی است که حتی در حالت ناتوانی، قدرت خودش را حفظ می‌کند.

هوش مصنوعی: هر چیزی که از تو نیست، مالکیتش برای تو نیست. از چشم بدت دور باد، زیرا چشم بد خوشایند نیست.

هوش مصنوعی: زیبایی حسن تو به دیگری نمی‌رسد و عشق به تو را از سنایی (شاعر بزرگ) نمی‌خواهم؛ مبادا که تنها به تو بگویند که چیز باارزشی‌تری هم هست.