هوش مصنوعی: عزیزم، نگو که کجا هستی، چرا که عشق تو مانند آتش بر ما تأثیر می‌گذارد و ما را به سمت خود می‌کشاند.

هوش مصنوعی: تو ما را به عشق خود مانند آسیای گردان درآوردی، به گونه‌ای که همچون دانه‌ای درون آن آسیای بزرگ قرار گرفتیم.

هوش مصنوعی: گاهی در دل‌ها و زندگی مردم به آرامی و به دور از چشم دیگران حضور داری، مانند ستاره پروین. و گاهی مانند ماه نو، ناگهان از آسمان جان‌ها نمایان می‌شوی و همه را متوجه خود می‌سازی.

هوش مصنوعی: به خاطر محبت و بخشش مستان و در برابر خودپرستان، تو مانند برق فرار می‌کنی و مانند باد ناپدید می‌شوی.

هوش مصنوعی: برای شنیدن زیبایی‌های دنیا، مانند بلبل که در درخت طوبا آواز می‌خواند، همیشه با دل شاد بخوان و شادی را منتشر کن.

هوش مصنوعی: تو به مانند خورشید، دل‌های عاشقان را چون ذره‌های عقل در حجاب آسمان روشن کردی.

هوش مصنوعی: ای یاقوت، تو با زیبایی و درخشش خود، عشق‌های فراوانی را به وجود آوردی. چهره لاله‌گون عشق را، که از زیبایی چشم نرگس الهام گرفته است، بر صفحه‌ای دلپذیر و زغالی حکاکی کرده‌ای.

هوش مصنوعی: ای کسی که زیبایی‌ات در نخستین جلوه، مانند تجلیات زیبایی و قدرت الهی است، تو همچنان در اوج کمال و زیبایی باقی مانده‌ای.

هوش مصنوعی: روح‌القدس، که نمایانگر بهترین و پاک‌ترین ویژگی‌هاست، در برابر خوبی و لطافتی که در خاک پای تو وجود دارد، هیچ آشنایی ندارد.

هوش مصنوعی: حجاب را کنار بزن تا صورتت به خداوند نزدیک شود و نور و روشنی از زیبایی‌ات ساطع گردد.

هوش مصنوعی: انگار به دنبال من هستی، اما من باید بگویم کجا می‌توانی مرا پیدا کنی، آیا در دایرهٔ زمین یا در مدار آسمان؟

هوش مصنوعی: بندهای مرجان را بردار تا طبع بی‌جان تو از زیبایی‌ات روحی تازه بگیرد و به تو شکوه و عظمت ببخشد.

هوش مصنوعی: ای مظهر کمال که از همه جهات به زیبایی‌های پنهان دست یافته‌ای، تو از هر دو جهان در جایگاه والای پارسایی قرار داری.

هوش مصنوعی: چرا در جستجوی آنچه هستم باشم، وقتی که او هیچ جا و مکانی ندارد؟ آیا در کوچه رندی یا راه راست پاکی به دنبال او بگردم؟

هوش مصنوعی: ما از عشق تو به انتظار نشسته‌ایم و جان‌مان را در این انتظار از دست داده‌ایم، اما تو هرگز به محفل غریبان نخواهی آمد و به دیدار ما نخواهی آمد.

هوش مصنوعی: هرچند ممکن است بر ما سختی بگذرانی و ما را درون پرده قرار دهی، اما خواهش می‌کنم این کار را نکن، چرا که وقتی بیرون می‌آیی، بهتر است که ما را هم ببینی و با ما خود را نشان دهی.

هوش مصنوعی: ای محبوب، بدون چهره‌ی تو، نگاه امید ما به نام تو در این نامه باید مانند توتیایِ عشق باشد.

هوش مصنوعی: اگرچه کسی تو را نادیده گرفته اما اگر سنگ و چوب هم از کوی تو درخواستی، باز هم به زیبایی تو اشاره می‌کنند.

هوش مصنوعی: اگر تو را ندیده‌ام، چگونه ممکن است درباره‌ات در شعرهای زیبا و عالی حرف بزنم؟