هوش مصنوعی: ای جان، تو به مانند جلوه‌های الهی هستی، ای گلستان، که بازتابی از زیبایی‌های خداوند هستی.

هوش مصنوعی: ای خوشا آنکس که با صفای وجودت، مجلس دل را نورانی کردی، تو همانا جلوه و نشانه خدا هستی.

هوش مصنوعی: برف‌هایی که می‌بارند، دل و جان را تازه می‌کنند و روح را زنده می‌کنند، مثل عین‌الله که توجه و نور الهی را به نمایش می‌گذارد.

هوش مصنوعی: هیچ جایی نیست که به اندازه‌ی تو دلنشین باشد، چون تو مانند مهمانی هستی که چشمان خدا به توست.

هوش مصنوعی: در عشق تو به شدت وابسته و در قید و بند هستیم، در حالی که دل‌هایمان خسته و بی‌روح است. تو همچون تجلی خداوند در زندگی ما هستی.

هوش مصنوعی: بیایید به پیش شما برویم و بر لبانتان بوسه باران کنیم، چشمان شما نماد نگاه پرمعنا و الهی هستند.

هوش مصنوعی: ای کاش جان ما را با صدای دلنشین و زیبای داوود زنده کنی، همان‌طور که سلیمان به روی تو توجه و عشق می‌ورزد.

هوش مصنوعی: بیا تا ما به خاطر تو شادی و gratitude را بر سر بریزیم. چشم خداوند بر توست.

هوش مصنوعی: در برابر مجسمه‌ها و بت‌هایی که مورد پرستش قرار می‌گیرند، فروتنی و سجده می‌کنم، زیرا که نگاه خداوند همیشه به سمت توست.

هوش مصنوعی: خاک پاهای تو به خاطر عشق، جان خاقان را می‌سوزاند و پروردگار به تو نظر دارد.

هوش مصنوعی: آنچه صوفیان درباره‌اش صحبت می‌کنند، تویی. آن «آن» که به آن اشاره می‌کنند، وجود و حقیقتی است که تو را درک می‌کند و عین ذات حق می‌باشد.

هوش مصنوعی: در خدمت تو هیچ چیزی به کسی بدهکار نیست، زیرا تو خود عین حقیقت الهی هستی.