هوش مصنوعی: در دوزخ هم می‌توان به کفر و هم به ایمان اشاره کرد؛ همچنین در زبان، هم می‌توان از درد صحبت کرد و هم از درمان.

هوش مصنوعی: اگر دو صد یعقوب هم در اختیار داشته باشی، باز هم آنچه یوسف داشت، چندین برابر برای تو ارزشمندتر است.

هوش مصنوعی: خندهٔ تو مانند دم عیسی است که هر چیزی را که در لب‌هایت داشت، در دندان‌های تو نمایان می‌شود.

هوش مصنوعی: تا چقدر درباره آن حقیقت بگویی؟ به واقع به آن نگاه کن، زیرا آنچه در حقیقت هست، در زیر ساخت‌های آن وجود دارد.

هوش مصنوعی: بیشتر از این سخن نگو، زیرا زندگی یک لحظه بیشتر نیست. آنچه در وجود انسان است، در وجودی دیگر نیز وجود دارد.

هوش مصنوعی: از زیبایی تو، جان مرا دعوت می‌کند، زیرا هر چه را که او بخواند، جان من می‌تواند به سوی تو بشتابد.

هوش مصنوعی: هر بار که می‌گویی چوب چوگان من مال کیست، اگر چوب چوگان از آن تو باشد.

هوش مصنوعی: هر وقت که می‌دانی این میدان متعلق به توست، پس بدان که در این میدان هم خودت را نشان بده.

هوش مصنوعی: اگر بنده خوب باشد یا بد، مقصر تویی. اگر عاشق دانا باشد، این عشق به او مربوط است و اگر عاشق نادان باشد، آن عشق به تو برمی‌گردد.

هوش مصنوعی: اگر چهره‌ات با من نباشد، زندگی هیچ معنی ندارد. پس بر سر جسم خود نسبت به بی‌معنایی‌اش غم نخور، چون حقیقت زندگی تو به جان و روح تو وابسته است.

هوش مصنوعی: من هرگز تو را ترک نخواهم کرد، اما اگر تو تصمیم به ترک من بگیری، من به خواسته و تصمیم تو احترام می‌گذارم.

هوش مصنوعی: هیچ پرنده‌ای به راحتی سنایی را به دست نیاورد، اما خوشبختی پرنده‌ای که تو را به راحتی به دست آورده، بی‌نظیر است.