هوش مصنوعی: ای زیبای غمگین، رونق بازار دل من ز خاطر تو خراب شده است. بسیاری از عاشقان و دلسوختگان به خاطر نا پختگی سخنان تو در عذاب هستند.

هوش مصنوعی: هر روز از گوشهٔ اندوه من، توشه‌ای برای خود برمی‌دارم و شب را با زیبایی‌های تو می‌گذرانم.

هوش مصنوعی: اگر خوبی‌های بهترین افراد عالم را بسنجی، متوجه خواهی شد که صد در صد آن‌ها حتی به اندازه یک دانه در ترازوی معیار تو هم نمی‌ارزند.

هوش مصنوعی: عشق تو همچون پرنده‌ای است که خطاب به آن از خرد و اندیشه من می‌باشد؛ این دو جهان در برابر توانایی تو در گرفتن دانه، ناتوان شده‌اند.

هوش مصنوعی: هر کسی که در دیوار خود چهره‌اش را از آزار تو بپوشاند، باید حلقه‌ای از بندگی را بر در وجودش داشته باشد.

هوش مصنوعی: صبر در نزد من هیچ جایگاهی ندارد، همان‌طور که در بازار تو هیچ‌گونه ارزشی برای شرم وجود ندارد.

هوش مصنوعی: عبارت می‌گوید که اکنون دیگر کار من در عشق ورزی به پایان رسیده و به نوعی فراموش شده است، همانطور که کار تو در شوخی و چشمی نیز به گذشته مربوط می‌شود. به عبارتی، اشاره به این دارد که احساسات و رفتارهای عاشقانه و بازیگوشانه هر دو به نوعی از مرحله‌ای گذشته‌اند و دیگر جاری نیستند.

هوش مصنوعی: ترس من از طلب عذر تو بیشتر بود از ترس جنگ، زیرا عدم بخشش تو خود نشان‌دهنده‌ی نیاز به بخشش است.

هوش مصنوعی: ایمنی و حفظ تو از نگاه‌های بد به خاطر این است که افرادی که به چهره تو نگاه می‌کنند، فقط به زیبا بودن خودشان توجه دارند و قادر به دیدن زیبایی‌های تو نیستند.

هوش مصنوعی: آزادی از محدودیت‌ها و حجاب‌ها را درک کن، چرا که هیچ مانع و پرده‌ای وجود ندارد که جلو دیدار تو را بگیرد؛ وقتی تو به کسی نگاه می‌کنی، همه چیز در آغوش دیدارت نمایان می‌شود.