هوش مصنوعی: ای زیبا و دلربا، چه چهره‌ای داری که به حوریان حسرت می‌برد! وای به زیبایی و کمال تو که مانند سرو و سمن دل را می‌برد.

هوش مصنوعی: من تلاش می‌کنم به وفاداری تو وفادار باشم، در حالی که تو به من خیانت می‌کنی. هیچ‌کس نیست که به تو بگوید در پایان این وضعیت چه فکری داری؟

هوش مصنوعی: مدتی خوش و شاد به خاطر وصل تو داشتم، اما اکنون در غیبت و دوری‌ات، عذاب و سختی زیادی را متحمل شده‌ام. این وضعیت برای من به شدت دشوار و سخت است.

هوش مصنوعی: دوست من، همه شادی‌ها به بودن تو بستگی دارد. اما آخر چه نوع وصالی است که من به آن می‌اندیشم؟

هوش مصنوعی: هر بار که مرا می‌بینی، می‌گویی که آیا مرا می‌خواهی؟ اگر در نهایت به من عشق ندهی، پس این سؤال چه معنایی دارد؟

هوش مصنوعی: می‌خواهم یک بار در هر ماه تو را ببینم. این دوری و فراق از تو برایم خیلی سخت است.

هوش مصنوعی: هر پرنده‌ی باهوش‌تر و هر انسان عاقل‌تر به دام تو افتاده‌اند، پس این دام تو چه نوع دام و جالی است؟