هوش مصنوعی: این چه زیبایی و دلربایی است که در تمام روزگار به تو اختصاص دارد و این چه کمال و کمالی است که به خاطر نام تو و مقام تو وجود دارد.

هوش مصنوعی: جان تمام جان‌ها، سرچشمه حیات و برکت تو هستی. همه داستان‌ها و روایت‌ها در حقیقت، به تو اشاره دارند و تو خود مانند پسته و بادام، گرانبها و دلنشین هستی.

هوش مصنوعی: چشم آسمان همچون سرمه‌ای است که از خاک درگاه تو گرفته شده و حلقه‌ای در گوش سروش، پیام‌آور، به نشانه‌ی آسیب از پیام تو وجود دارد.

هوش مصنوعی: محل استراحت روح و دل، گاه چهره و گاه موهای توست. گاه بوسه‌ای بر چشم و لب توست و گاه بر در و بام خانه‌ات.

هوش مصنوعی: تقویت ذهن و فکر عاقلانه به واسطه قدرت توست، و تربیت عاشقان با زیبایی‌های وجود تو صورت می‌گیرد.

هوش مصنوعی: تا زمانی که تو با شوخی و لطافت کاری را انجام دهی، می‌توان آن را به نتیجه رساند و پرورش داد. چرا که در این زمان، خام و ناپخته بودن تو باعث می‌شود که دیگران از تجارب تلخ خود درس بگیرند.

هوش مصنوعی: بسیاری از مردم عشق را با سرگرمی و تمایلات زودگذر یکی می‌دانند، اما حقیقت عشق چیز دیگری است؛ عشق واقعی در زمانی نمایان می‌شود که انسان در دقایق خاصی به درک عمیق‌تری از آن دست می‌یابد.

هوش مصنوعی: هر قدمی که برون می‌گذاری، نه تنها یک قدم است، بلکه مردمک چشم‌ها منتظرند تا تو را ببینند و بوسه‌ای بر آن قدمت بزنند.

هوش مصنوعی: طبع شما مانند اسبی است که در کارزار مهارت یافته، تا زمانی که شما نباشید، آن اسب رام و مطیع نخواهد بود.