گنجور

شمارهٔ ۳۲

تا گل لعل روی بنمودست
بلبل از خرمی نیاسودست
دیرگاهست تا چو من بلبل
عاشق بوستان و گل بودست
روز و شب گر بنغنوم چه عجب
پیش معشوق کس بنغنودست
من غلام زبان آن بلبل
کو گل لعل روش بستودست
ساقیا وقت گل چو گل می ده
وقت گل تو به کس نفرمودست

اطلاعات

وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: ویکی‌درج

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

تا گل لعل روی بنمودست
بلبل از خرمی نیاسودست
هوش مصنوعی: وقتی گل سرخ ظاهر شده، بلبل به خاطر شادی و زیبایی آن از شادمانی دست برنداشته است.
دیرگاهست تا چو من بلبل
عاشق بوستان و گل بودست
هوش مصنوعی: مدت زیادی است که مانند من، بلبل عاشق، در باغ و گلستان وجود نداشته است.
روز و شب گر بنغنوم چه عجب
پیش معشوق کس بنغنودست
هوش مصنوعی: اگر روز و شب در حال ناله و زاری باشم، چه جای شگفتی است که هیچ‌کسی در برابر معشوق آرام و بی‌خبر نیست.
من غلام زبان آن بلبل
کو گل لعل روش بستودست
هوش مصنوعی: من بنده و خدمتگزار کسی هستم که به زیبایی و دلنوازی صدای بلبل توجه کرده و گل سرخ را ستایش می‌کند.
ساقیا وقت گل چو گل می ده
وقت گل تو به کس نفرمودست
هوش مصنوعی: ای ساقی، در زمان گل و شکوفه، که وقت شادمانی و نوشیدن است، هیچ کس را از راز این لحظه باخبر نکن.

خوانش ها

شمارهٔ ۳۲ به خوانش عندلیب

حاشیه ها

1398/03/27 22:05
س ش

در مصرع آخر
تو به باید توبه بشود

1402/11/09 11:02
نیما حسینی

منم موافق هستم تو به تنهایی معنا نمیده

توبه اینجا لازمه