هوش مصنوعی: ای معشوقه‌ام، با ناز و بازیگوشی‌ات ما را در درد و رنج نگذار. به ما مِهری کن و محبتی نشان بده، چرا که ما نیز به تو چون چشم خودمان عزیز هستیم و نمی‌خواهیم در اندوه و غم بنشینیم.

هوش مصنوعی: ای ماه، هر زمان که بر سر ما باشی، از بی‌عدالتی‌های این دنیا به دور باش و ما را رها کن.

هوش مصنوعی: محبت و عاطفه‌ای که خودت ایجاد کرده‌ای، آن را تحت تأثیر محبت‌های دیگر قرار نده و به خاطر کینه و حسد، تضعیف نکن.

هوش مصنوعی: گاهی به درگاه خداوند روی بیاور و از او حاجت بخواه، و گاهی به نمایندگی از طرف او در دل دیگران تأثیرگذار باش و از مقام خود مغرور نشو.

هوش مصنوعی: به زیبایی و جذابیت چهره و لب معشوق توجه کن و درباره‌ی عزت و دوست داشتن او صحبت کن. در مورد مو و صورتش سخن بگو، اما از مباحث دینی و کفر پرهیز کن.

هوش مصنوعی: از موهای تابدار او نباید گمان کنی، چون روی نازک او شرم و حیا دارد. پس از او درباره واقعیات مطمئن چیزی نگو.

هوش مصنوعی: زلف تو مانند زنجیری است که دیو پلید را گردن زده است و چهره‌ات همانند چراغی در اتاق روح‌الامین می‌درخشد، پس از آن بهره‌مند باش.

هوش مصنوعی: ای عشق، به جان ما زخم نزن و در دل ما کمین نکن.

هوش مصنوعی: اگر می‌خواهی که ما همچون حلقه‌ای بر در تو بمانیم، مانند نگین بر لبان خود ما را محصور نکن.

هوش مصنوعی: اگر می‌خواهی که گل لاله در پای من نریزد، چشمانم را از روی خودت برنگردان و به عشق دیگران توجه نکن.

هوش مصنوعی: ما را بر آتش و تیغ بنشان، اما از هجران خود یک لحظه هم دور نکن.

هوش مصنوعی: عزیزم، تو هم زیبا هستی و هم تحسین‌برانگیز. مراقب خودت باش و به چشمان ما توجه کن، چون ممکن است که واقعیتی را که نمی‌خواهی ببینی، با بی‌تفاوتی نادیده بگیری.

هوش مصنوعی: ای کسی که با کمال و لطف و بزرگی‌ات در آسمان قرار داری، عهد و وفا و خدمت ما را در زمین فراموش نکن.

هوش مصنوعی: مرد باید بزرگ و مسئول باشد و از کارهای کودکانه و بی‌نظمی پرهیز کند. او نباید مانند زنان و کودکان به تری خود تکیه کند و باید در رفتار و کردار خود پختگی را نشان دهد.

هوش مصنوعی: ما به تو وفاداریم و تو به ما خیانت می‌کنی. اگر نمی‌خواهی به ما چنین بگویی، پس لطفاً این کار را نکن.

هوش مصنوعی: در آخر، این که چه کسی به تو گفت که در دنیای بی‌دلان، به جای تلاش برای درمان دردها، صرفاً به شربت خوشمزه و شیرین دلخوش باشی، اشتباه است.

هوش مصنوعی: آخر چه کسی به تو گفت که با عاشقان خود نان بی‌کیفیت تناول کنی و سخن ناپسند بگویی؟

هوش مصنوعی: آنها در غم و اندوه به سر می‌برند و ما را از ناراحتی دور کن، مثل کسی که در آتش سوخته است، پوستین را از خود دور نکن.

هوش مصنوعی: با اینکه تنها و بی‌کس و بی‌پول و ناتوان هستم، اما گاهی از من بپرس که اینگونه آخرین بار چه هنگامی را خواهی داشت.

هوش مصنوعی: ای دوست، تو سنایی را چون الف و نون و سین نرنجان. گاهی به او نزدیک می‌شوی و گاهی دور. در دل، عاطفه‌ای را از او ببر و او را با جدایی نزن.