هوش مصنوعی: ای غلام، برخیز و به ساقی بگو که شب پایان یافته و وقت نوشیدن شراب رسیده است.

هوش مصنوعی: بنگر که مانند مستانی، خواب‌آلود و سرمست، شراب شب را در صبحی که با لعل‌ها و زیبایی‌اش به سحر پیوسته، فراموش نکن.

هوش مصنوعی: در صبح نوروز، به باغ برو و به گل‌ها نگاه کن.

هوش مصنوعی: دنیا را همچون بهشت بساز، با نفسی از عطر گل‌ها که در باغ باقی بماند.

هوش مصنوعی: برای حفظ آبروی عاشقان، عقل را در دنیای عشق نابود کن.

هوش مصنوعی: سعادت و خوشحالی را به عنوان نشانه‌ای از بلندی مقام، در سایه‌بان کسوفی که به سمت باختر رفته است، بیافرین.

هوش مصنوعی: از سمت شرق، پایداری و دیانت عارفان را تماشا کن، سپس به ستاره همت و اراده‌ات توجه کن.

هوش مصنوعی: اگر آسمان را با زنجیر طلا زینت بخشیدی، مانند ستاره جوزا، تلاش و کوشش خود را از قدرت و اراده‌ات به نمایش بگذار.

هوش مصنوعی: از آن شروعی جدید بساز و از آن پایان، پایانی دیگر ایجاد کن.

هوش مصنوعی: وقتی عشق او مانند بلبل است، روح تو از باغ جانت پرواز می‌کند و عقل خود را به مانند شاخه‌ای از درخت درآور.

هوش مصنوعی: اگر می‌خواهی از خطرات و سختی‌ها در امان بمانی، باید گاهی از چیزهایی که عزیزت است بگذری.

هوش مصنوعی: باید سنگ کعبه بسازی، مانند اسماعیل که فرمان پدرش را اطاعت کرد.

هوش مصنوعی: سایه دیوار عمرت به آرامی بلند شده است، همانطور که آفتاب به حرکت درمی‌آید.

هوش مصنوعی: به سفر برو و به مکان‌های شلوغ و پرجنب و جوش برسی، با دوستان دلشاد و سرخوش خود همراه شو و از زندگی لذت ببر.

هوش مصنوعی: زمانی که بند و دام را دیدی، سریعاً دف و کتاب را بردار و از مصرف شراب پرهیز کن.

هوش مصنوعی: اگر نسل‌های آینده‌ات راه نیکو را در پیش بگیرند، بهتر است که از خودت دفاع کنی و آماده مواجهه با چالش‌ها باشی.

هوش مصنوعی: اگر می‌خواهی از قید و بندهای زندگی رهایی یابی و مانند سنایی آزاد شوی، باید تلاش کن و با نیرویی همچون پرندگان خود را به پرواز درآوری.