هوش مصنوعی: اگر عاشق هستی و می‌خواهی نشانه‌ای از محبوبت ببینی، باید جان و دل خود را در آن مکان به نمایش بگذاری.

هوش مصنوعی: وقتی که از دنیای مادی رها شوی و خودت را تسلیم کنی، در آن moment بدون شک نشانه‌ای از محبوب خود را خواهی یافت.

هوش مصنوعی: زمانی که از خود بی‌خود شدی، معشوق واقعی خود را پیدا خواهی کرد. می‌توانی ذات وجود را در چیزی که به نظر نمی‌رسد، ببینی.

هوش مصنوعی: این بیت بیانگر این است که عدم وجود یا نیستی، همیشه در جستجوی وجود و هستی است. در عین حال، هستی نیز در مقیاس وسیع و در میان کهکشان‌ها به مقدار کمی موجود است. به عبارتی، نیستی تمایل به وجود دارد ولی هستی خود به طور محدودیت‌آمیز در عالم وجود دارد.

هوش مصنوعی: من به دنبال چیزی می‌گردم و هر بار که آن را پیدا می‌کنم، دوباره گم می‌شوم. آنچه را که گم کرده‌ام، هرگز نمی‌توانم به‌وضوح ببینم.

هوش مصنوعی: وقتی خودت به دنبال او نباشی، چگونه می‌توانی او را پیدا کنی؟ تا زمانی که حاضر نباشی هر چه داری، از جمله ثروت، ملک، بدن و جان خود را برای او فدا کنی، موفق به یافتن او نخواهی شد.

هوش مصنوعی: زمانی که خود را نادیده گرفتی و احساس عدم ثبات کردی، دچار تغییرات شدید خواهی شد؛ گاهی در حال از بین رفتن و گاهی در حال بقا، گاهی در اوج یقین و گاهی در دنیای تردید.

هوش مصنوعی: گاهی در حالت تحرک هستی و گاهی در سکون، گاهی به نزدیکان خود نزدیک می‌شوی و گاهی دور می‌شوی. گاهی سخن می‌گویی و گاهی سکوت می‌کنی. در بعضی مواقع نشسته‌ای و در مواقعی دیگر در حال حرکت هستی.

هوش مصنوعی: گاهی انسان باعث خوشحالی و سرور می‌شود، گاهی دچار غرور، گاهی زندگی و گاهی مرگ را تجربه می‌کند. او در برخی مواقع در حالت پنهان و در دیگر مواقع در حالت آشکار است. همچنین گاهی بیان‌گر احساساتش بوده و گاهی در سکوت و آرامش کرده است.

هوش مصنوعی: در شگفتی به شگفتی دیگر گرفتار شده‌ام و آگاهی دیگری به معرفت‌های من اضافه نمی‌شود. در ناچیزی و ناتوانی خود هیچ تفاوتی نمی‌بینم و در دلشکستگی‌های متعدد همچنان درگیرم.

هوش مصنوعی: هر کسی که ما را دوست دارد، باید ناتوان و شگفت‌زده باشد. این یکی از شرایط دوستی ما با دوستان است.