هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از معشوق می‌خواهد که در باغی زیبا قدم کند و او را دعوت می‌کند تا زیبایی‌های زندگی را ببیند. او همچنین به این نکته اشاره دارد که باید به ارزش و زیبایی جان خود توجه کند و در زیر پایش، نشانه‌های حیات و زیبایی را بیابد. این دعوت به زندگی و لذت بردن از لحظات است.

هوش مصنوعی: اگر هزار جان هم قربانی کنم، برای من کافی است که تو وجود داشته باشی. فقط رضایت تو برای ادامه حیات من کافی است، ای عزیز!

هوش مصنوعی: تو یاری برای جان من هستی، زیرا در این دنیا هیچکس جز تو را از میان خوبان نمی‌شناسد که بتواند درمانی برای جانم باشد. ای جان!

هوش مصنوعی: به خاطر چشمان زیبای تو، برای جلوگیری از نگاه بد، کمال سلامتی بر من نازل شود. جانم فدای تو ای جانم!

هوش مصنوعی: این بیت به عشق و محبت عمیق اشاره دارد. شاعر بیان می‌کند که در دل و چشمان او جز محبوبش هیچ چیز دیگری وجود ندارد. همچنین، او از جریان عشق خود به گونه‌ای سخن می‌گوید که همچون جواهراتی از دریا و کان وجودش می‌جوشند و هر لحظه به بیرون می‌آیند. در واقع، عشق او همچون یک گنجینه ارزشمند در وجودش پدیدار است.

هوش مصنوعی: تمام موجودات و جهان مانند حرف «ن» هستند که فقط برای تو شکل گرفته‌اند. تو، ای جان، به تنهایی از تمام نیکان و نیکوکاران ممتاز و ویژه‌ای.

هوش مصنوعی: برای زیبایی و دلربایی کسی، جان چه ارزشی دارد؟ اگر به یک نگاه از زیبا رویان، جانم را فدای تو کنم، ای جان در میدان زندگی!

هوش مصنوعی: اکنون نور چهره‌ات تمام وجود من را روشن کرده و عقلم را به وحدت و یگانگی می‌رساند. اما زلف‌های تو به قدری جذابند که ایمانم را هم به تردید می‌کشاند. ای جان، تو برای من همه‌چیز هستی.

هوش مصنوعی: در این دنیا، سنایی، تنها به خاطر حفظ آبرویش، خود را در خدمت تو قرار داده است. ای جان، من خاک پای تو هستم و همواره در کنار تو خواهم بود.