هوش مصنوعی: سنایی را نجات بده از ننگ و آسیب، ای جان؛ زیرا عشق تو دو جهان را در دامن جان تو قرار داده است، ای جان.

هوش مصنوعی: در دنیای پر از زنگار و آسیب، نگذار که صفات و ویژگی‌های او تو را به خود مشغول کند. زیرا عشق به راحتی و آسایش، تو را مانند تجربه‌ای پخته و کامل تبدیل می‌کند، در حالی که من هنوز در مرحله‌ی آغازین و خام هستم. ای جانم، این نکته را در نظر داشته باش.

هوش مصنوعی: برای اینکه بتوانی از چنگال قهر او رها شوی، تمام چیزهایی که به زیبایی وجود دارند را با محبت از او بگیر و برای جان خود، بستر زندگی را آماده کن.

هوش مصنوعی: وقتی که چهره‌ات را خوشحال و خرم کنی، مانند یک باغ با طبع زیبا می‌شوی. ای با دلربایی همچون گیسوانت، همه روزهای زندگی‌ات را به سرزندگی بگذرانی، ای جانم!

هوش مصنوعی: در خیابان‌های عشق و ایمان، هزاران آه و درد دل در دل‌ها نشسته است و این نشان از عمق رنج و محبت است. ای جان، این احساسات پر از غم و عشق را درک کن.

هوش مصنوعی: می‌گویی از خواسته‌ها و آرزوهایت کاسته کن و به زندگی ساده و آرام راضی باش، در حالی که همه جا پر از زیبایی و رنگ و بوی زندگی است. توای جان، این زندگی با تمام جذابیت‌هایش شایسته توجه و عشق است.

هوش مصنوعی: کسی که عاشق تو است، بگو بالاخره چه کار کند؟ که حالا وقت سرمستی وحی و عقل و شراب ناپخته جان است، ای عزیز.

هوش مصنوعی: آیا ممکن است در این دنیای خراب و ویران، تو را از میان همه آن خوبان که برخی آشکار و برخی پنهان هستند، نیابم ای جانم که هدف از زندگی‌ام هستی؟