هوش مصنوعی: او به خوبی می‌داند که ما در عشق او چقدر کم می‌گذاریم یا اینکه به خاطر ظلم او به کسی دیگر پناه می‌بریم.

هوش مصنوعی: هر زمانی که دل و جان تازه‌ای برای ما باشد، تا زمانیکه عشق به وفاداری در نخواهد آمد، چرا باید دوباره خود را دچار آتش عشق کنیم؟

هوش مصنوعی: چقدر باید به خاطر غیبت او اشک بریزیم؟ و تا کی باید به خاطر دوری‌اش دست به سر ببریم و ناله کنیم؟

هوش مصنوعی: گاهی اوقات پیش می‌آید که دلتنگی و غم بر ما غلبه می‌کند، و گاهی اوقات نیز پیش می‌آید که ما با شادی و موسیقی زندگی را جشن می‌گیریم.

هوش مصنوعی: اگر آسمان در زمان او با ما همکاری نکند، اشکالی ندارد؛ ما در یک لحظه می‌توانیم آتش به پا کنیم و به دور آن بچرخیم.

هوش مصنوعی: گاهی از زیبایی‌های چهره معشوقان، رنگ و روی گل‌ها و لاله‌ها را می‌چشیم، و گاهی از موهای دلبرها با عطرهایی چون مشک و عنبر بهره‌مند می‌شویم.

هوش مصنوعی: بار غم‌های‌مان به حدی زیاد شده که همچون کمان کشیده‌ایم. از زیبایی او همانند تیر رها می‌شویم. بیایید باده بنوشیم و از خم به خم برویم و لذت ببریم.