هوش مصنوعی: ای دوست، من همیشه به محبت و توجه تو فکر می‌کنم و این عشق و وفاداری من به توست که باعث می‌شود تا به خدمت و اطاعت از تو بپردازم.

هوش مصنوعی: من ایمان دارم که انجام فرمان‌ها و رعایت حال تو بر من واجب است و هم جانم و هم دلم و هم دینم را برای رعایت تو وقف کرده‌ام.

هوش مصنوعی: اگر خواسته‌های تو برایم اهمیت دارد، جان و دل و ایمانم را برای برآوردن آن خواسته‌ها فدای تو می‌کنم.

هوش مصنوعی: یک بار در پیوستگی و نزدیکی‌ام با تو، راز و نیاز تو را شنیدم و حالا دوباره امیدوارم که به مناجات و درخواستم گوش بدهی.

هوش مصنوعی: هرچند به نیت بدی اقدام کنی، جان و سر تو در خطر نیست، چون من هیچ وقت به بدی تو پاسخ نمی‌دهم.

هوش مصنوعی: اگر تو صومعه‌ات را به ویرانه‌ای تبدیل کنی، من به هر سوکه به ویرانه‌ات مربوط می‌شود نگریسته‌ام.

هوش مصنوعی: در این بیت، شاعر از کسی می‌خواهد که با قدرت و مهارت خود، روح و احساس او را به تسخیر درآورد. او به شدت به این شخص وابسته است و تمام وجودش را به او تقدیم کرده است. به نوعی، بیانگر عشق عمیق و نیاز به ارتباط عاطفی با آن فرد است.