هوش مصنوعی: این بیت به توصیف تاثیر چشم‌های زیبای یک شخص اشاره دارد که به شدت جذاب و چشمگیر هستند. این زیبایی چنان قدرتمند است که باعث فریاد و حیرت می‌شود. همچنین، آن فرد به گونه‌ای توصیف می‌شود که دارای ویژگی‌هایی کم‌نظیر و متمایز است، به طوری که به نوعی به عنوان دشمنان و غازهای قدرتمند در صحنه‌ای حماسی در نظر گرفته می‌شوند. این کنایه‌ها حس افسوس و جذبه را به تصویر می‌کشند.

هوش مصنوعی: این جمله به تصویر کشیدن حالتی است که با وجود تیرگی و غم، زیبایی و لذت‌هایی نیز در زندگی وجود دارد. در یک سو، دلگیری و دردهایی وجود دارد که جان را می‌ستاند، اما در سوی دیگر چیزهای زیبا و خوشایند مثل عطر کافور یا سیب به چشم می‌خورد که می‌تواند زندگی را شیرین‌تر کند. این تضاد نشان‌دهنده‌ی تجربه‌های مختلف انسان‌ها است.

هوش مصنوعی: او با غرور و شجاعت مانند پادشاهان بزرگ و با وقار در میدان می‌رود، گویی که بر دوش او بار مسئولیت‌های سنگینی است.

هوش مصنوعی: هیچ‌کس به گرد یوسف در نیکی و شایستگی نرسیده است، حتی سامری با هزاران چاکر و فریب دهنده‌اش.

هوش مصنوعی: دردهای عشق و غم آن، همراه با سردرگمی‌هایی که به خاطر دیدن چهره محبوب پیش می‌آید، بسیار عجیب و دلنشین است.

هوش مصنوعی: او به انتخاب ناراحتی و درد عشق پرداخته و هر روز به نوعی جدید از گمراهی و سردرگمی دچار می‌شود.

هوش مصنوعی: او کمربند را کنار گذاشت و گفت: چون سنایی، همه در ناشنختگی خود در آرزوی عشق غمگین نوشته است، صد کتاب نوشته است.