هوش مصنوعی: درست زمانی که دوباره به خود آمدم، ای مسلمانان، در دام عشق گرفتار شدم و دل خود را به میخانه فرستادم.

هوش مصنوعی: وقتی که چیزی جز نسیم عشق را در دست نداشتم، تمام خوبی‌ها و نیکی‌هایم را به خاطر عشق فدای آن کردم.

هوش مصنوعی: کجا ممکن است که من کاری را به وجود آورم در جایی که اساسش بر بی‌قیدی و فریبکاری گذاشته شده است؟

هوش مصنوعی: من را نصیحت نکن که عشق جزو سرنوشت من است و این گرانی خود را چه فایده‌ای برای من دارد؟ نصیحت‌هایت در این وضعیت برای من فایده‌ای نخواهد داشت، چون من در چنین سرنوشتی به دنیا آمده‌ام.

هوش مصنوعی: به من یک لیوان شراب بده، زیرا در این دنیا دیگر از توبه گذشته‌ام. ای ساقی، فقط یک بار دیگر به من شراب بده تا فریاد بزنم.

هوش مصنوعی: من از کسی چیزی نمی‌دزدیدم؛ زیرا جانانم به من چنین گفت و از هیچ کس نصیحتی نخواهم گرفت، چرا که استاد من این درس را به من آموخت.

هوش مصنوعی: از درد و تعب این دنیا، من شراب را در دست می‌گیرم، زیرا که شراب می‌تواند یک لحظه تمام این جهان را از یادم ببرد.

هوش مصنوعی: ای پیر زردشتی، به من رشته‌ای ببند که من تمام نشانه‌های عبادت و دین را کنار گذاشته‌ام.