هوش مصنوعی: از اراده و عشق، آدمی به آنچه در خاطر دارد، می‌رسد و با قدرت عشق، به هدف‌هایش می‌رسد.

هوش مصنوعی: بوی موهای او عقل مرا گرفت و جذبه‌اش روح مرا سیراب کرد.

هوش مصنوعی: شامم به خاطر موی سیاه اوست و نوشیدنی‌ام به خاطر زیبایی روی اوست.

هوش مصنوعی: یک بوسه از او برای من کافی بود تا متوجه شوم چقدر عاشق او هستم.

هوش مصنوعی: از آن بوسه‌ای که مانند آب حیات است، اکنون نه من به حالت پیشین خود هستم و نه تو.

هوش مصنوعی: این جمله به نوعی اشاره دارد به این که شخصی احساس می‌کند که در شرایط سختی قرار دارد و به نوعی یکنواختی و ناامیدی در زندگی‌اش حس می‌کند. او با حسرت به گذشته نگاه می‌کند و به یاد می‌آورد که چه‌طور در دوران های گذشته، امید و زندگی در جریان بودند. حالا او احساس می‌کند که مانند نوح، هرچند که به مفهوم بقیه ماندن، اما در واقع تنهایی و غم روحش را رنج می‌دهد.

هوش مصنوعی: در آن روز، سنایی از توبه‌ای که گفته بود به حقیقت نصوح است، فرار کرد.