هوش مصنوعی: ای زلف تو به گوشم تکیه داده و موهای پیچیده‌ات بر دوشم حلقه زده است.

هوش مصنوعی: دل من از عشق او به شدت تحت تأثیر قرار گرفته و جسم من هم به خاطر دوری او دچار حالتی گیج و حیرانی شده است.

هوش مصنوعی: وقتی که مانند یک جنگجو مبارزه می‌کنی و در عین حال جشنی برپا می‌کنی، ای لاله‌ی زیبا و خوش رنگ!

هوش مصنوعی: می‌گویند تو را به عنوان کسی که می‌تواند شراب را در جام بگیرد، می‌شناسند و تو را به عنوان بت‌گونه‌ای که زره بر تن دارد، خطاب می‌کنند.

هوش مصنوعی: اگر شبی مرا در آغوش بگیری و تا صبح رها نکنَی، چه باید کرد؟

هوش مصنوعی: خوب نیست که ناگهان فراموشم کنی در حالی که بی‌گناه هستم.

هوش مصنوعی: هرچند که سنایی از دلتنگی تو جان باخته، اما خوب است سخنان او را بشنوی و از آن بهره‌مند شوی.

هوش مصنوعی: بدون وجود تو، شب گذشته تا صبح تنها به خاطر ناله‌ها و دل‌تنگی‌های او، دنیا پر از هیاهو و turmoil بود.

هوش مصنوعی: ای کاش هیچ‌کس شب را این‌گونه نگذرانید، مانند آن‌چه که او دیروز شب گذراند.