هوش مصنوعی: وقتی که زلف‌های تاب‌دار به آرامی بر گوش می‌افتند، مانند جعدهای بافته شده‌ای هستند که بر شانه‌ها قرار دارند.

هوش مصنوعی: صبر من از دل می‌رود و هوش من از بدنم خارج می‌شود.

هوش مصنوعی: شگفتی نیست اگر صدای من بلندتر شود، چون آن عارض زیبا که تو را پوشانده است، ما را به وجد می‌آورد.

هوش مصنوعی: ماه در آسمان در حال محو شدن است و مردم جهان به صدا در می‌آیند و اعتراض می‌کنند.

هوش مصنوعی: در هنگام سپیده دم، یک لحظه در انتظار تو، شب گذشته به خواب رفته بودم.

هوش مصنوعی: گاهي بودم مانند بره‌اي که چشم‌هایم را بسته بودم و گاهي به درگاه نگاه می‌کردم و گوش‌هایم را باز کرده بودم.

هوش مصنوعی: اگر تو را به خودم نزدیک کنم، خارها برای من مانند گل خواهند شد و زهرها از زیبایی تو به نوعی نوش شیرین تبدیل خواهند شد.