هوش مصنوعی: دل من به دامان زیبایی افتاده است که در چهره‌اش هزاران زیبایی نهفته است. جذابیتی که در پنهان خود، همچون یوسف های زیبا، فراوانی دارد و در دلبری‌اش به وضوح دیده می‌شود.

هوش مصنوعی: دختر زیبایی که صورتش مانند دیو است، بر روی موهای درهم و پیچش زیبا او زره‌ای از تارهای ریز مو وجود دارد، و مژگانش مانند تیر به دل عاشقان می‌زند.

هوش مصنوعی: در یک لحظه، با آن لب‌های شیرین، مانند عیسی که مردگان را زنده می‌کند، جان تازه‌ای به مرده‌ها می‌بخشد. گویی این زندگی دوباره از لب‌های او که میان لعل و مرجان قرار دارد، نشأت می‌گیرد.

هوش مصنوعی: وقتی شیرینی شکر کاهش یافت، قیمتش بالا رفت و این باعث شد از دو چشمانم که گریان هستند، برای آن لب‌های خندانش غمگین شوم.

هوش مصنوعی: هیچ کس لب‌هایی به زیبایی یاقوت و مروارید ندارد. اگر به دندانش نگاه کنی، می‌توانی ببینی که این حرف چقدر واقعی است و دندان‌های او چقدر درخشان و زیبا هستند.

هوش مصنوعی: هر بار که نگاهت به جواهر زیبایی می‌افتد، شبیه نور ماه و خورشید که بر روی یاقوت می‌تابد، باید با شگفتی و حیرت به آن بنگری.

هوش مصنوعی: اگر پیراهن ما هم مانند آسمان زیبا و پرخاطره باشد، در آن صورت خورشید درخشان نیز در دامن آن نمایان خواهد بود.

هوش مصنوعی: به نظر می‌رسد که هر شب خورشید از آسمان پایین می‌آید و در پیراهن شب قرار می‌گیرد و سپس از گریبان آن بیرون می‌آید.

هوش مصنوعی: اگر ما در جایی نشسته‌ایم که مثل کوه است و او مانند ماه در آسمان است، چرا ما هر دو یکدیگر را می‌بینیم؟ دلیلش چهره زیبا و درخشان اوست.

هوش مصنوعی: زلف‌های او دل‌ها را تحت تاثیر قرار می‌دهد و باعث می‌شود که دل‌ها به غارت بروند. اما در عین حال، هزاران دل مشابه او در آن زلف‌های آشفته وجود دارد.