هوش مصنوعی: ای سنایی، جان خود را به من بده و اجازه نده که در پی آرزوهایت باشی. مانند یک مسافر در زندگی، بیندیش و همچون مرده‌ای که در جایی توقف کرده، در جا نزن.

هوش مصنوعی: اگر آب رحمت را نپاشی، عذاب و رنج کمتر می‌شود. و اگر خاک معنای آب را نداشته باشی، پس نباید انتظار بیهوده‌ای از آن داشته باشی.

هوش مصنوعی: اگر یاران و دوستانی نیستند، از آسیب‌های آن‌ها دوری کن. سیرت و باطن خود را بر اساس حقیقت بنا کن و اجازه نده که ظاهر نادرست و باطل تو را فریب دهد.

هوش مصنوعی: در میان عارفان فقط نکات روشنی را بیان کن و در آثار عاشقان به مسایل پیچیده نپرداز.

هوش مصنوعی: اگر در نزد دوستان و یاران خود، جانت را قربانی می‌کنی، تنها با سلاح عشق و محبت او این کار را انجام بده و هرگز او را بدون عشق و احترام رها نکن.

هوش مصنوعی: اگر می‌خواهی با معشوقت خوش بگذرانی و در کنار او باشی، نباید همواره با دشمنان و رقیبان او همراه باشی.

هوش مصنوعی: اگر ججان تو فقط در فکر دوست نباشد، آرامش نخواهی داشت. و اگر دلت فقط شایسته عشق محبوب نباشد، ارزش ندارد.

هوش مصنوعی: وقتی چهره‌ات مانند زی کعبه می‌درخشد، دیگر به خانه بتان فکر نکن. با دشمنان دوستان، مانند حنظل که می‌تواند کشنده باشد، برخورد نکن.

هوش مصنوعی: در وجود تو دشمنی وجود دارد که معشوق تو را مانع می‌شود؛ اگر این دشمن را از خود دور نکردی، به سوی محبوب خود تمایل نداشته باش.