هوش مصنوعی: ای سنایی، دل خود را به عشق داده‌ای، پس به دنبال محبوبت باش. دامن او را بگیر و از هر دو جهان، دنیای مادی و ناامیدی، دوری کن.

هوش مصنوعی: اگر دل خود را به دست محبوب فریبا بسپاری، باید از سال‌ها تجربه در عشق او برخوردار باشی.

هوش مصنوعی: به امید اینکه روزی بوسه‌ای از لب او به دست آورم، اگر لازم باشد، می‌توانم عمری را در دهان مار بگذرانم.

هوش مصنوعی: چشمانت را در غم او بیدار و هوشیار نگه‌دار، چون دل تو در این مسئله خاموش است. پس به تو توصیه می‌کنم که با دل آگاه و روشنی باشی.

هوش مصنوعی: اگر می‌خواهی شرابی بنوشی، صبر کن تا صد خمار را تجربه کنی. اگر گلی را می‌خواهی که بویی خوش داشته باشد، باید دردسرت را در پی صد خار تحمل کنی.

هوش مصنوعی: اگر مانند خضر (نبی که آب حیات را یافت) نتوانی آب حیات را در تاریکی‌ها پیدا کنی، ایرادی ندارد که در پی آن برنیایی؛ شبیه سکندر (پادشاه بزرگ که به دنبال کشف‌های جدید بود) باش.

هوش مصنوعی: شمع به نور محبوبش می‌درخشد و تو همچون پروانه‌ای هستی که برای او خطرناک است. سعی کن مانند شمع نورانی باشی و به محبوب نزدیک شوی.

هوش مصنوعی: پروانه برای رسیدن به شمع و روشنایی آن خود را می‌سوزاند. این نشان‌دهنده‌ی عشق و فداکاری است. پس تو نیز در زندگی خود باید با عشق و تلاش زیاد، به آرزوها و اهداف خود نزدیک شوی، حتی اگر در این مسیر با چالش‌هایی روبه‌رو شوی.

هوش مصنوعی: مستی و عشق واقعی را در چشم نادان‌ها عیب ندان و در مقابل دانشمندان باید با هشیاری رفتار کنی.