هوش مصنوعی: ای همه صفا و نیکی، در آغوش شما جان‌ها به سوی شما میل می‌کنند و به شما تکیه دارند.

هوش مصنوعی: ای تماشاچی عقل، نور خود را در میان لعل‌های بی‌صدا و خاموش شما پخش کن.

هوش مصنوعی: تو امانتی از چرخ طبیعت هستی که مانند پوشش سبز خود در کنار چشمهٔ زلال و خوشگوار قرار داری.

هوش مصنوعی: آهوها در مهمانی و غزال‌ها در شکار به خواب عمیق و آرام شما وابسته‌اند.

هوش مصنوعی: آب خوشبو و باد معطر، عطر دل‌نواز شمشاد را از وجود شما به همراه می‌آورد.

هوش مصنوعی: اعمال ما مانند زره‌ای است که به زیبایی و سنگینی جوش‌های سیاه و پرجنب و جوش شما در هم تنیده شده است.

هوش مصنوعی: چند بار باید درباره شیرینی صحبت کنیم؟ بیایید از آن لب‌های شیرین لذت ببریم و نوش جان کنیم.

هوش مصنوعی: چند بار می‌خواهید خود را مست و غرق در حال کنید؟ ای کسی که در بی‌خودی به سر می‌بری، همه‌ی توجه و عقل شما در همین حال است.

هوش مصنوعی: اگر صد نفر در عشق مانند او باشند، به یقین همه مانند او در حیرت و شگفتی و مدهوشی هستند.

هوش مصنوعی: چشم او مانند حلقه‌ای است که جهان را در بر گرفته، و ای سنایی، این حلقه در گوش شما نیز وجود دارد.

هوش مصنوعی: سنایی به عشق و محبت اشاره می‌کند و از اینکه تا چه زمانی می‌تواند با یاری فراموش شده شما در عشق خود ادامه دهد، ابراز نگرانی می‌کند. او از وضعیتی سخن می‌گوید که عشق و یاری‌اش ممکن است دیگر ادامه پیدا نکند.