سناییشمارهٔ ۱۸۲
با تابش زلف و رخت ای ماه دل‌افروز
از شام تو قدر آید و از صبح تو نوروز
از جنبش موی تو برآید دو گل از مشک
وز تابش روی تو برآید دو شب از روز
بر گرد یکی گرد دل ما و در آن دل
گر جز غم خود یابی آتش زن و بفروز
هر چند همه دفتر عشاق بخواندیم
با این همه در عشق تو هستیم نوآموز
در مملکت عاشقی از پسته و بادام
بوس تو جهانگیر شد و غمزه جهانسوز
تا دیدهٔ ما جز به تو آرام نگیرد
از بوسه‌اش مهری کن وز غمزه‌اش بردوز
با هجر تو هر شب ز پی وصل تو گویم
یارب تو شب عاشق و معشوق مکن روز
اطلاعات
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن (هزج مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: ویکی‌درج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
با تابش زلف و رخت ای ماه دل‌افروز
از شام تو قدر آید و از صبح تو نوروز
هوش مصنوعی: با جلوه و زیبایی زلف و چهره‌ات، ای ماه دل‌انگیز، از شب تو ارزش پیدا می‌کند و از صبح تو جشن نوروز برپا می‌شود.
از جنبش موی تو برآید دو گل از مشک
وز تابش روی تو برآید دو شب از روز
هوش مصنوعی: از حرکت موی تو دو گل خوشبو به وجود می‌آید و از نور چهره‌ات دو شب تاریک روشن می‌شود.
بر گرد یکی گرد دل ما و در آن دل
گر جز غم خود یابی آتش زن و بفروز
هوش مصنوعی: دور هم جمع شو و به دل‌مان نگاهی بنداز. اگر در دل‌مان غیر از غم چیزی پیدا کردی، با آن آتش به جان بیاور و شعله‌ور کن.
هر چند همه دفتر عشاق بخواندیم
با این همه در عشق تو هستیم نوآموز
هوش مصنوعی: هرچند که ما کتاب‌ها و نوشته‌های عشق‌ورزان را مطالعه کرده‌ایم، اما هنوز در عشق تو به عنوان تازه‌کار و یادگیرنده هستیم.
در مملکت عاشقی از پسته و بادام
بوس تو جهانگیر شد و غمزه جهانسوز
هوش مصنوعی: در سرزمین عشق، محبت تو چنان قدرتی پیدا کرد که همه چیز را تحت تأثیر قرار داد و دلیری و زیبایی تو قلب‌ها را به آتش کشید.
تا دیدهٔ ما جز به تو آرام نگیرد
از بوسه‌اش مهری کن وز غمزه‌اش بردوز
هوش مصنوعی: چشمان ما تا زمانی که به تو آرام نگیرد، تنها با بوسه‌ات محبت کن و با نگاه نازنانت دل ما را شاد کن.
با هجر تو هر شب ز پی وصل تو گویم
یارب تو شب عاشق و معشوق مکن روز
هوش مصنوعی: هر شب به یاد تو و longing برای وصالت، دعا می‌کنم که شب‌ها را به عشق و محبت بگذرانیم و روزها را از جدایی و فاصله دور نگه‌داریم.
حاشیه ها
1389/12/20 20:03
علیرضا اشرف
با توجه به وزن شعر، در بیت اول بهتر است واژه "دلفروز" با املای "دل افروز" نوشته شود.
البته این نکته را با توجه به بدیهیات شعر فاسی می گویم و تصحیح خاصی از دیوان سنایی در دست ندارم.