هوش مصنوعی: وقتی کسی با لب‌های خوشایندی صحبت می‌کند، تو چرا به شوخی و بازی لب‌هایت سکوت کرده‌ای، پسر؟

هوش مصنوعی: در مسیر عشق تو، ما را یاری و همراهی برای تو گفتند. از این رو، من از تو می‌خواهم که یاری‌ام کنی، ای پسر.

هوش مصنوعی: مدت زیادی است که در خوشبختی زندگی کن، زیرا آثار زیبا و دلنشین همدم عقل و جان می‌تواند آسایش و خوشحالی به ارمغان آورد، پسر.

هوش مصنوعی: عیش و خوشی شیرین در قندهار به تلخی می‌گراید زمانی که از لبان زیبای معشوق، شوخی و طنز می‌شنوی، ای پسر.

هوش مصنوعی: صبح زود، خورشید به خاطر زیبایی‌اش دامن آسمان را از هم می‌درد و همچون ماه از گریبان شب بیرون می‌آید. ای پسر، تو چه زمانی از این زیبایی‌ها را به نمایش می‌گذاری؟

هوش مصنوعی: من سرم را همچون سایه بر زمین گذاشته‌ام نزد تو، چرا که تو از چهره و موهای خود مانند آفتاب و سایه‌ای برخورداری، ای پسر.

هوش مصنوعی: توریان در خط فرمان من سر تسلیم فرود آورند. بمان تا به دور ماه، خط مشکی برآوری، ای پسر.

هوش مصنوعی: اگر تو نبودیدی و زیبایی چهره‌ات درخشان نبود، زیر موهای تو، زمان هم تاریک و غم‌انگیز می‌بود، ای پسر.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که کودکانی که در بازی زندگی شبیه به مهره‌های چوگان به دور خود می‌چرخند، به بلایایی دچار می‌شوند که تو، فرزند، نمی‌توانی تحمل کنی.

هوش مصنوعی: ای پسر، در روزی که مردان به اثبات بزرگمنشی و شکایت می‌پردازند، من در دام زلف دلربای تو گرفتار شدم.

هوش مصنوعی: چشم‌های تو مانند روباه به طرز عجیبی جذاب و فریبنده است و به همین دلیل هزاران جان شیر در دام تو گرفتار می‌شوند، ای پسر.

هوش مصنوعی: چهره زیبای تو همچون گلبرگ‌های تازه شکفته شده در باغ عشق است و به این ترتیب، شادی و موفقیت را به زندگی می‌آورد ای پسر.

هوش مصنوعی: بسیارند افراد نیکو که به خاطر بی‌برگی و غم از زندگی خوشحال نیستند. اگر بخواهی، می‌توانی به زیبایی‌های زندگی توجه کنی و از آن لذت ببری، ای پسر!

هوش مصنوعی: آیا کسی حیاتش را در عشق تو به اندازه یعقوب متوجه شد؟ اگر یادگار یوسف در این دنیا نبود، تو چه بودی، پسر؟

هوش مصنوعی: سنایی به خاطر عشقش در دنیا به مقام و اعتبار رسیده است، اما تو که به وصال او در ننگ و عاری به سر می‌بری، چه چیزی برای خود داری پسر؟