گنجور

شمارهٔ ۱۷۲

ماه مجلس خوانمت یا سرو بستان ای پسر
میر میران خوانمت یا شاه میدان ای پسر
آب حیوان داری اندر در و ور جان ای پسر
در و مرجان خوانمت یا آب حیوان ای پسر
باغ خندانی به عشرت ماه تابانی به لطف
باغ خندان خوانمت یا ماه تابان ای پسر
رامش جانی به لطف و فخر حورانی به حسن
فخر حوران خوانمت یا رامش جان ای پسر
درد و درمانی به غمزه شکر و شهدی به لب
شهد و شکر خوانمت یا درد و درمان ای پسر

اطلاعات

وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: ویکی‌درج

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

ماه مجلس خوانمت یا سرو بستان ای پسر
میر میران خوانمت یا شاه میدان ای پسر
هوش مصنوعی: ای پسر، تو را به زیبایی ماه در مجلس و یا به زیبایی سرو در باغ تشبیه می‌کنم. تو را به عنوان رهبر و شاه میدان می‌خوانم.
آب حیوان داری اندر در و ور جان ای پسر
در و مرجان خوانمت یا آب حیوان ای پسر
هوش مصنوعی: آب حیات را در دل و جانت نگه‌دار، ای پسر، که آن را به مرجان و زیبایی‌های دیگر نمی‌توان سنجید.
باغ خندانی به عشرت ماه تابانی به لطف
باغ خندان خوانمت یا ماه تابان ای پسر
هوش مصنوعی: باغی شاد و پرثمر دارم که به لطف و زیبایی آن، تو را به خوشی و لذت دعوت می‌کنم، ای پسر ماه تابان.
رامش جانی به لطف و فخر حورانی به حسن
فخر حوران خوانمت یا رامش جان ای پسر
هوش مصنوعی: ای پسر، تو را به عنوان نوازنده‌ای با روحی شاد و زیبا می‌خوانم، چون زیبایی و لطف تو به حسنی که حوران دارند، می‌ماند.
درد و درمانی به غمزه شکر و شهدی به لب
شهد و شکر خوانمت یا درد و درمان ای پسر
هوش مصنوعی: درد و مشکلاتی که به خاطر تو دارم، به شیرینی و لذت لبخند و محبت تو برایم تبدیل شده است. تو را هم درمان دردهایم می‌دانم و هم شیرینی عشق.

خوانش ها

شمارهٔ ۱۷۲ به خوانش عندلیب

حاشیه ها

1400/11/02 02:02
نردشیر

شاید برای خودش نوشته شغر رو...