هوش مصنوعی: این بیت به نوعی به ناپایداری و عدم دوام زندگی اشاره دارد. گوینده از پسر می‌خواهد که تا چه زمانی می‌خواهد درگیر مسائل و ناموس‌ها باشد و از او می‌خواهد که در روشنایی صبح، به دنبال لذت‌ها و خوشی‌ها برود و از نوشیدن می لذت ببرد. در واقع، این شعر حسرت و دعوت به زندگی در لحظه و بهره‌مندی از خوشی‌ها را منتقل می‌کند.

هوش مصنوعی: یک جام پر از خون گل سرخ برایم بریز، زیرا دلم از غم‌هایت به شدت درد می‌کند، ای پسر.

هوش مصنوعی: با دوستانت خوش باش و لحظاتی شاد بگذران، و از مشکلات و نگرانی‌ها فاصله بگیر، ای پسر.

هوش مصنوعی: ای پسر، هر لحظه را غنیمت شمار و از شادی و خوشی لذت ببر؛ زیرا زمان و ساعات زندگی همچنان در حال گذرند.

هوش مصنوعی: هر جا که عاشق سرگردانی را ببینی، با او با احتیاط رفتار کن، پسر.

هوش مصنوعی: چند بار می‌توانی بر روح و عبادت ما آرامش ببخشی؟ ما از انجام عبادت، پسرم، خسته شده‌ایم.

هوش مصنوعی: عاشقان شیدا در صبح زود چه بهره‌ای از گفته‌ها و سخنان خواهند برد، ای پسر.

هوش مصنوعی: هر وقت در مکانی که پر از معصیت است آواز بخوانی، ای پسر، دیگر چه دردی بر دل من می‌زنی؟

هوش مصنوعی: ای کاش لحظه‌ای مرا در میان اهل میخانه قرار می‌دادی، ای پسر.