هوش مصنوعی: ای کسی که بر گل‌های خوشبو، پیچک‌های سیاه را افکنده‌ای، مواظب باش که آن دو مار می‌توانند دمار از روزگار تو درآورند.

هوش مصنوعی: نور چهره‌ات در دل‌های مردم مانند شمع می‌درخشد و تارهای موی تو همچون پروانه‌ای جان‌سوز در تن‌ها است.

هوش مصنوعی: هر جایی که بوی خوشی باشد، خط تو نشان از حضور آنجا دارد و هر جایی که رنگ و زیبایی تو هست، جایی است که آرامش و قرار در آن برقرار است.

هوش مصنوعی: آتش عشق تو باعث شده که دنیای زیادی خراب شود و بر اثر جدایی‌ات، آبروی منطقه‌ای به خطر افتاده است.

هوش مصنوعی: تا زمانی که تو به یاسمین رسیدی و از بنفشه جدا شدی، برگ‌های مورد عاشقان از زعفران رشد کردند و از سمن، گل‌های لاله در باغ‌ها روییدند.

هوش مصنوعی: اگر تو یوسف زمانه نیستی، پس چرا هر لحظه مانند یعقوب، که در عشق تو گریان است، با دل هزاران درد و غم را می‌بینم؟

هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر اشاره دارد به زیبایی و درخشندگی چهره کسی که او را توصیف می‌کند. او به این نکته اشاره می‌کند که نورانی بودن صورت آن فرد، به اندازه‌ای است که به راحتی می‌توان آن را با نور خورشید مقایسه کرد. همچنین، او به تأثیر زیبایی این فرد بر زندگی‌اش اشاره می‌کند و از این می‌گوید که زیبایی او همچون نور خورشید، زندگی را روشن و پرنور کرده است.

هوش مصنوعی: اُنگِشت‌نمایی را برای غواصان زمان به نمایش می‌گذارند، اگر عشق تو مانند نهنگی در دریا پرسه بزند.

هوش مصنوعی: اگر پرده را از روی زیبایی روح‌نواز خود برداری، تمام سختی‌های شب و روز از بین می‌رود.

هوش مصنوعی: هر کسی که در عشق تو باشد، ای نور جان، دیگر به هیچ چیز از این دنیا اهمیت نمی‌دهد و هیچ کاری برایش ارزش ندارد.

هوش مصنوعی: جهان مادی و فانی به لحاظ اعتقادات و دین‌ها شکل گرفته است، اما جهان عشق بر پایه دل‌های داغدار و چشمان اشک‌آلود بنا شده است.

هوش مصنوعی: در دنیای عشق، هیچ‌چیز از این داستان و راز وجود ندارد که این بی‌خودگویان بر سر دار (مجازاتی) بیان می‌کنند.

هوش مصنوعی: اگر در جهان عدالت و انصاف برپا شود، هیچکس در میدان زندگی نمی‌تواند پایدار بماند.

هوش مصنوعی: به هیچ‌کس نمی‌توان نسبت به تو چیزی را نسبت داد، مگر اینکه خدا باشد، چرا که تو به قدری بی‌حجاب و آزاد هستی که همچون شمشیری کشیده در آستانه جهنم به نظر می‌رسی.

هوش مصنوعی: افراد فخر فروش و خودپسند را ببین که در عشق خود چقدر ادعا دارند. آنان سر در سجده عشق گذاشته و خود را در اختیار آن قرار داده‌اند.

هوش مصنوعی: من فقط به تو عشق نمی‌ورزم، بلکه به وسعت آسمان‌ها به خاطر عشق به تو جان داده‌ام، به‌قدری که نمی‌توانم آن را بشمارم.

هوش مصنوعی: من تو را می‌شناسم، زیرا از آسمان هفتم آمده‌ام و عشق تو را به دوش کشیده‌ام و از کنار تو به پرورش آن پرداخته‌ام.