هوش مصنوعی: لشکر شب رفته و صبح نابهنگام آمده است. برخیز و جام می شادی را به دست آور.

هوش مصنوعی: چشم زیبا و دلربایت را باز کن، زیرا شادی و سرزندگی‌ات باعث شده صبر و حوصله‌ام از دل خارج شود.

هوش مصنوعی: آواز مطرب سرمست را بخوان، چون بوی عطر شراب از میخانه به مشام می‌رسد.

هوش مصنوعی: ای معشوق، امشب مانند شب گذشته، جام را پر نکن، زیرا همه لباس‌ها به خاطر شراب پخش شده است.

هوش مصنوعی: به نظر می‌رسد که داستان واقعی، به تصویر کشیدن غم و اندوهی است که در دل ما موج می‌زند و مانند اشک‌هایی که دور چشم‌مان می‌چرخند، حس تاریکی و درد را بازگو می‌کند.

هوش مصنوعی: کیست که به خاطر عشق تو به خاک نیفتاده باشد؟ و کیست که به خاطر جدایی از تو، لباسش را ندریده باشد؟

هوش مصنوعی: وقتی خط زیبای تو، مانند امضای شاهانه‌ای درخشید، باعث شد که دنیا از نابودی نجات یابد و بسط پیدا کند.

هوش مصنوعی: هیچ‌کس در عشق، به اندازه سنایی نیست و هیچ‌کس به زیبایی تو، دلبر اینجا وجود ندارد.