هوش مصنوعی: ای ساقی، دل من پر از غم و اندوه شده، پس بیا و جام را پرکن و به ما بده تا از نوشیدنی‌های لذت‌بخش زندگی بنوشیم.

هوش مصنوعی: تا زمانی که زمان معنا ندارد، جام می را در دست می‌گیریم و در این دنیا، چرخش روزگار را می‌شکنیم و نادیده می‌گیریم.

هوش مصنوعی: عشق و احساسات خود را در دل جمع کن تا زندگی و روح‌ات را در آن بریزی. مانند این که تو، پسر، خون دل را در صد جام ریخته‌ای.

هوش مصنوعی: در این ابیات شاعر به زیبایی و جذابیت موی معشوق اشاره می‌کند. او از معشوق می‌خواهد که از حلقه‌های موی خود بر روی بام بیفتد و آنگاه که روحش در ظرف جام، به شدت فشرده و نزدیک شده، خواهان نوشیدن آن است. این بیان نمادی از عشق و اشتیاق عمیق به یکدیگر است.

هوش مصنوعی: ای کاش کیکاووس به خاطر ستارهٔ درخشان سهیل، زیر خط فرمان، ملک زال و سام را در نظر بگیرد و پر کنیم.

هوش مصنوعی: در این جهان همواره در حال تغییر و تحرک است و آرامشی وجود ندارد. بنابراین، خود را به می و عشق مشغول کن تا از این بی‌قراری درآیی.