هوش مصنوعی: ای غلام ایزد، تو چقدر زیبا هستی! چشم حسودان از تو دور باشد! خجسته باد به نام خدا!

هوش مصنوعی: هیچ کس را به زیبایی تو نمی‌توان یافت؛ زیرا تو خود تمام زیبایی‌ها و خوبی‌ها هستی.

هوش مصنوعی: در این جهان، زیبایی تو باعث شده است که صبح و شام به هم بیامیزند و خداوند این را نظاره می‌کند.

هوش مصنوعی: خاک کوی تو به هر قدمی آبروی زندگی‌ها را فراهم کرده است، ایزد.

هوش مصنوعی: به دنبال زیبایی تو، خداوند به چهره این لطف استواری بخشیده است.

هوش مصنوعی: به خاطر وجود تو، گردن‌ها زیر بار لطف و نعمت خداوند خم شده‌اند.

هوش مصنوعی: انسان برای خدمت به تو آماده و متعهد است و برایش بهشت جاویدان الهی را در نظر گرفته‌اند.

هوش مصنوعی: در این بیت، به نوعی از زیبایی و جذابیت اشاره شده است. آفرینش و زندگی به گونه‌ای است که مسیر آن مانند سرمه‌ای در چشم‌هاست، به یعنی همه چیز به زیبایی و شایستگی به چشم می‌آید. همچنین، به نظر می‌رسد که این زیبایی شامل همه مردم باشد و نه تنها خاص گروهی خاص. در نهایت، اشاره به وجود الهی یا قدرتی فراتر از انسان‌ها دارد که این زیبایی را به وجود آورده است.

هوش مصنوعی: اگر از برهمن بپرسی که ایزد کیست، او به تو خواهد گفت که به چهره او نگاه کن و ببین کدام ایزد است.

هوش مصنوعی: تو که در هر لحظه از شوق و سرمستی، جانت را مانند جامی از شراب خویش پر می‌کنی، به تو می‌گویم که جان تو همچون جام ایزد پر است.

هوش مصنوعی: تو هیچ گاه حواست به خودت نیست و در پیوند با این موضوع، خداوند همیشه به تو نعمت می‌بخشد.

هوش مصنوعی: برای به دام انداختن دل‌ها، خداوند خال تو را مانند دانه‌های زلفی قرار داده است.

هوش مصنوعی: کعبه‌ای که تو را در خود دارد، از دیوارها و سقف و حیاط آن، حضور خدا را می‌توان مشاهده کرد.

هوش مصنوعی: اگر انصاف بدهی، هیچ چیز از نیکی و رضایت خدا از تو کم نخواهد شد.

هوش مصنوعی: تو به گونه‌ای زیبا آراسته‌ای که خودت هم در دل به این زیبایی اعتراف می‌کنی و این نعمت را از خداوند می‌دانی.

هوش مصنوعی: تو در این مکان قرار داری که در آن سنایی جلال و مقام خود را به درگاه تو تقدیم کرده است.