هوش مصنوعی: ای مردم، بهتر است که ببینید و دقت کنید که چگونه جهان در هر لحظه دچار تغییرات می‌شود و به نحوی دیگر شکل می‌گیرد.

هوش مصنوعی: لحظه‌ای از چرخش حال و اوضاع دنیا خبری نمی‌یابم و از دست وسواس آزاد نمی‌شوم.

هوش مصنوعی: وقتی دل درگیر نگرانی‌ها و وسواس‌ها باشد، نمی‌توانم از دیدن انواع و اقسام چیزها آگاه باشم.

هوش مصنوعی: وقتی که خورشید در تنگنای راس قرار می‌گیرد، دیگر جایی برای روشنایی در جهان باقی نمی‌ماند.

هوش مصنوعی: وقتی که آرزو فایده‌ای ندارد، روزی فقط در انتظار باقی می‌ماند و آنچه را که به دست آمده، نشناس.

هوش مصنوعی: یک نفر در نعمت و ثروت آرام گرفته و در خوشی غرق شده است، در حالی که فرد دیگری در جستجوی زندگی و به دلیلی از فقر و تنگدستی گمگشته و سرگردان است.

هوش مصنوعی: هیچ کس نمی‌تواند به دور طاس برسد، اما می‌تواند دور فلک را بگردد.

هوش مصنوعی: هر چیزی که برای تو نیست، به تو نمی‌دهند. برای هر کاری باید این نکته را در نظر داشته باشی.

هوش مصنوعی: اسکندر تلاش کرد تا از آب زندگی بهره‌مند شود، اما در نهایت نتوانست به آن دست یابد و تنها خضر و الیاس بودند که از آن آب استفاده کردند.

هوش مصنوعی: کسی که ظاهری چاق و فربه دارد، می‌تواند تأثیر زیادی بر دیگران بگذارد و آن‌ها را نیز به سمت فربه‌تر شدن بکشاند.

هوش مصنوعی: اگر توانایی این را داشته باشی که با زیبایی‌های ریواس و ظرافت آن بازی کنی، هرگز نمی‌توانی روح و جان خود را به آن زیبایی واگذار کنی.

هوش مصنوعی: مردم از نظر فطرت و سرشت متفاوت هستند؛ برخی مانند عطار در جستجوی روح و معانی عمیق هستند، در حالی که برخی دیگر مانند باز، به دنبال قضا و قدری ظاهری و مادی می‌باشند.

هوش مصنوعی: وقتی رومی سخن از پوشش می‌کند، می‌گوید که جز لباس نرم و خالص ابریشمی چیزی نمی‌پوشم.

هوش مصنوعی: یک انسان بی‌خیال و بی‌دغدغه، بدون توجه به غم‌ها و ناکامی‌ها، با لبخندی می‌گوید: "چه خوب است که زندگی این‌گونه پیش می‌رود."

هوش مصنوعی: اگر این کشت را از دل و خاکش بیرون بیاوری، چه فایده‌ای دارد؟ وقتی که با یک داس، آن را به‌خوبی درو کرده‌ای و سرش را زیر کشت نگه‌داشته‌ای.

هوش مصنوعی: وقتی دانه‌ای را در خوشه‌ای مشاهده کردی، بدان که آن دانه نیز به زیر آسیاب رفته و خورد شده است.

هوش مصنوعی: اگر کسی بخواهد از سخنی حکیمانه بهره‌برداری کند، باید ابتدا افراد نادان و سطحی‌نگر را از خود دور کند تا بتواند به عمق آن سخن دست یابد.

هوش مصنوعی: زمانی که آدم‌های نادان و بی‌خبر وارد می‌شوند، ای سنایی، به حق بگو که من به حق از هر بی‌خود و بی‌معنا ترسی ندارم.