هوش مصنوعی: ای دل، باید از موانع زندگی فاصله بگیری و زین به بعد به پاکی و تقوا بپردازی و راه دین را انتخاب کنی.

هوش مصنوعی: تمام تخت و تاج و حکومت و وجود را در هم می‌شکنم، چون نشانه‌ها و تأثیرات نیستی و فقر بر جان دلبرم چیره شده است.

هوش مصنوعی: به دنیا پا نگذار و در وقوع آن چشم از شهرت و عیب‌ها بردار؛ به آینده فکر کن و به دیگران طعنه مزن.

هوش مصنوعی: برای چه مدت به امید زیبایی و خوشبوئی نشسته‌ای؟ جاه‌طلبی خود را نشان بده و با اراده‌ای قوی در راه تلاش کن و همچون مردان گام بردار.

هوش مصنوعی: دنیا و دنیاگرایی جای تو نیست. از اینجا عبور کن و تلاش کن تا در عالم بالا و معنوی قرار بگیری.

هوش مصنوعی: تا زمانی که از ویژگی‌های این جهان فانی رها نشوی، هرگز نعمت بی‌نیازی را در بهشت خداوند نخواهی دید.

هوش مصنوعی: اگر تو هم مانند بوذر، آرزوی رسیدن به مقام و پرستیج را داری، در روز قیامت باید مانند منصور حلاج، آماده‌ی پذیرش هر نتیجه‌ای باشی.

هوش مصنوعی: از داستان عاشقان دلیر سخن نران، زیرا تا زمانی که خود در دام عشق مخصوص خود پایداری، نباید به دیگران ادعا کنی.

هوش مصنوعی: درون تو چه کسی می‌تواند بر اسب پادشاهان سفر کند، تا زمانی که اراده‌ات بر اسب تلاش سوار نشده باشد؟

هوش مصنوعی: ای برادر، تا زمانی که نفس خود را در مسیر دین قرار نداده‌ای، عروس دین به تو روی نمی‌آورد.

هوش مصنوعی: چشم آن کسی که عاشق شد و عشق را بر ظاهر و رنگ صدف می‌بیند، اگر هم روزی او را ببیند، هرگز به بزرگی و جلال شاه نمی‌رسد.

هوش مصنوعی: تا زمانی که به زیبایی ظاهری خود اهمیت می‌دهی، هرگز نتوانی به عمق واقعی خود پی ببری. بنابراین، سعی کن به معانی و جان واقعی خود بروی و از محدودیت‌های دنیای مادی فراتر بروی.

هوش مصنوعی: به دنبال یک گل هستم که وقتی شکوفه بزند، گرما و سرما را در باغ‌ها حس کنم و یک سال را با خارهایش سپری کنم.

هوش مصنوعی: اگر به فکر دین خود هستی، باید اشک‌هایت را مثل گرد و غبار نعل اسب به کار بگیری تا از این دنیا با افتخار یاد کنی.