هوش مصنوعی: روز بر عاشقان تیره و غم‌انگیز می‌شود، زمانی که معشوق با ناز و دلبری به خوابگاه خود نزدیک می‌شود.

هوش مصنوعی: اجازه ندهید که عقل و سلامتی‌تان به خاطر کارهایی که او در میانه‌ی مسیر انجام می‌دهد آسیب ببیند.

هوش مصنوعی: گاهی اوقات، مانند زمانی که نعل را بر آتش می‌زنند، یوسف‌ها در چاه گرفتار می‌شوند.

هوش مصنوعی: گاهی که زلف را از هم باز می‌کند، به مانند تابش آفتاب و ماه می‌تابد.

هوش مصنوعی: گاهی اوقات بی‌راهه را با میل و طبیعت خود، به رنگ برگ‌های خشک می‌آراید.

هوش مصنوعی: گاهی انسان وقتی به چهره‌اش رنگ و رویی زیبا می‌دهد، به خیال این که زندگی‌اش در آرامش است، غافل از این است که ممکن است سرنوشتش به ناگاه تغییر کند و مرگ به سراغش بیاید.

هوش مصنوعی: گاهی از بستر نرم و خوشبو برمی‌خیزد و بر بالین گل، گیاهانی می‌روید.

هوش مصنوعی: گاهی زلف‌های پریشان را همچون حلقه‌ای از محبت و عشق در دل خود احساس می‌کند.

هوش مصنوعی: گاه پیش می‌آید که انسان از سر پشیمانی و توبه، خود را در آغوش کلمه‌ای می‌فشارد که نشان‌دهنده‌ی توبه و ناامیدی از گناه است.

هوش مصنوعی: گاه جبرئیل به یک صومعه می‌آید و آنجا را به چهار دیوار خانقاه تبدیل می‌کند. در اینجا به نوعی به معنای انتقال معانی عمیق و معنوی اشاره شده است، جایی که حال و هوای خاصی به وجود می‌آید.

هوش مصنوعی: گاهی اوقات حتی یک دیو هم از سایه خود می‌ترسد و در همه جهات خوابگاه خود را تحت تأثیر قرار می‌دهد.

هوش مصنوعی: وقتی که بوی او به مشام می‌رسد، ممکن است در بعضی اوقات به خاطر قهر و دوری، آدم احساس تنهایی و در محنتی باشد. اما در کنار این احساس، شاید بتواند از قهر و دوری خود را در پناهی قرار دهد.

هوش مصنوعی: لب او که مکان بوسه‌ها بوده، اکنون از روی محبت می‌خواهد که دوباره آن بوسه‌ها را تکرار کند.

هوش مصنوعی: عشق گاهی دل را به آغوش می‌گیرد و در این آغوش، دلی که درونش است را به بدبختی و سیاهی می‌کشاند.

هوش مصنوعی: عقل sometimes فکر می‌کند که باید بر سر انسان باشد، اما گاهی اوقات به جای آن، خود را در زیر کلاهی پنهان می‌کند.

هوش مصنوعی: آفتاب ویژگی‌اش این است که هر کس به خوبی به او نگاه کند، تاثیر مثبت او را درک خواهد کرد.

هوش مصنوعی: اگر روزی جامهٔ گازر (کشاورز) سفید شود، همان روز نیز او را به سیاهی می‌کشاند.

هوش مصنوعی: او اقدامات زیادی انجام می‌دهد، اما به خاطر ترس، جرئت ندارد که آه بکشد.

هوش مصنوعی: این بیت به معنای این است که شخصی به دنبال کسی است که زیبایی و جلوه‌اش مانند آینه است، اما در این مسیر ممکن است آسیب‌هایی به خود و دیگران وارد کند. در واقع، زیبایی و جاذبه ممکن است عواقب ناخوشایندی به همراه داشته باشد.

هوش مصنوعی: من خدمتگزار کسی هستم که هر اقدامی که انجام دهد، بی‌نظیر و ارزشمند است، مانند سنایی که به بلندای معنوی خود می‌رسد.

هوش مصنوعی: همه اعمال او در جای خود مناسب و معنادار است، به ویژه زمانی که درباره‌ی شاه ستایش می‌کند.

هوش مصنوعی: شاه بهرامشاه، کسی است که همگان به او پناه می‌برند و او دین و دولت را در کنار هم داراست.

هوش مصنوعی: گور، با شجاعت و قدرت شیر، به خاطر عدالتش در دل شعر غوطه‌ور می‌شود.

هوش مصنوعی: پرنده‌ای در چشمان باز، به دنبال امنیت، در جایی که تخم‌گذاری کند، جا پیدا می‌کند.

هوش مصنوعی: موهای سیاه و زیبا و نرم دلبران، به قدری زیبا و خوشبو هستند که ممکن است با گل و مشک اشتباه گرفته شوند.

هوش مصنوعی: اگر کسی بخواهد به مقام و رتبه‌ای بسیار بالا دست یابد، باید سختی‌ها و مشکلات زیادی را تحمل کند و تلاش زیادی را به خرج دهد.

هوش مصنوعی: مراقب باش که به ظلم او دچار نشوی، زیرا ممکن است مانند زنبور، آرزوی سلطنت و بزرگی در سر داشته باشد.