هوش مصنوعی: هرگاه عطر زلف محبوب ما از باغ به گوش برسد، هر کسی که در حال فرار است، اکنون باید در صحرا چادر بزند.

هوش مصنوعی: محبوب اکنون هر جا که رنگی دیده می‌شود، محبوبش را با خود می‌برد. عاشق نیز اکنون هر جایی که بویی وجود داشته باشد، آه و ناله‌اش را بر آنجا می‌ریزد.

هوش مصنوعی: بینوایان حالا توسط باد صبا گل‌ها را به عنوان هدیه‌ای از دینار (پول) می‌چرخانند و از پارچه‌هایی زیبا می‌سازند.

هوش مصنوعی: در اینجا گفته شده که چادر و آشیانه مسافران را با نقش و نگارهای زیبای بهاری نرم و لطیف می‌سازد و پایه‌های آن از بلور و مینا ساخته شده است. یعنی در واقع، زیبایی و ظرافت به فضای زندگی آنها رونق می‌دهد و آن را دلپذیرتر می‌کند.

هوش مصنوعی: در دوراهی زندگی، بوی خوش گل‌ها می‌پیچد و احساس می‌شود که کاروانی از حیرت و دلتنگی در حال آمد و رفت است.

هوش مصنوعی: هر زمان بنفشه، از شگفتی می‌گوید که چه عجیب است، هر کسی که زلف یار را دارد، چگونه وقتی در ما می‌زند، صدایش به گوش می‌رسد.

هوش مصنوعی: عاشق حقیقی کسی است که بدون هیچ تلاشی، در هر زمانی، لب‌هایش را بر پای کسی که نمی‌تواند صحبت کند، می‌گذارد و می‌پرستد.

هوش مصنوعی: در حال حاضر، بلبل خوش‌خوان بدون هیچ خواسته‌ای برای عاشقان بی‌چاره، گاهی در شهر و گاهی در مکان‌های دوردست آواز می‌خواند.

هوش مصنوعی: گاه اتفاق می‌افتد که این معشوقه، مست از عشق، از ابتدا پا در آتش عشق می‌گذارد و سپس دستش را در آغوش محبوبی دیگر می‌زند.

هوش مصنوعی: دیروز تمام شد و امروز را خوب زندگی کن، زیرا که دست روزگار در حال کوبیدن بر سندان خوشبختی فرداست.

هوش مصنوعی: اگر هزار صدا هم اکنون بلند شود، شگفت‌انگیز نیست؛ زیرا هر جا که مقام و عظمت گل (معشوق) وجود داشته باشد، نوبت آن هزاران صدا نیز خواهد بود.

هوش مصنوعی: عاشق باید به گونه‌ای باشد که از زیبایی و لطافت گل حرف بزند. وقتی که عشق حقیقی در دل وجود داشته باشد، چطور ممکن است مثل یک فرد نادیده از زیبایی صحبت کند بدون اینکه آن را ببیند؟

هوش مصنوعی: ای ساقی، ما را با یک جام به هم پیوند بزن، زیرا دوستی با عشق و محبت به ما نزدیک‌تر می‌شود و به این ترتیب ارتباط ما عمیق‌تر خواهد شد.

هوش مصنوعی: در آن ده، آن سرخی‌ای که رنگش مانند دل‌سوزی عاشقان است، در برابر سرنوشت خوب و بد، بر گنبد سبز می‌تابد.

هوش مصنوعی: به ما جامی شاداب ببخش که از درگاه احترام نفس ما، آتشی در دل و جان ما برپا کند و ایمان و حقیقت را در ما زنده کند.

هوش مصنوعی: ای ساقی، به این نگریسته نشو که این شراب از دل ناامید و غمگین می‌تواند سنگینی بر چراغ خرد و عقل بر دل بی‌امید بزند.

هوش مصنوعی: به او می‌چشانی که از دلش درک کند و او را به راستی بی‌نظیر و خاص کرده‌ای، آنچنان که سنایی بی‌سنایی بی‌او محو می‌شود و انگار دستی به سمت او دراز می‌شود.