هوش مصنوعی: مبارز او بود که در آغاز نبرد با جان و جسم خود تلاش می‌کند، از دنیای جسمانی خارج می‌شود و به سرزمین دل و عشق خود وارد می‌شود.

هوش مصنوعی: اگر انسان به عاقبت خود فکر نکند، به این دنیا نیاید و نه به کارهای ناپسند می‌پردازد و نه جایی برای افراد نیکوکار خواهد داشت.

هوش مصنوعی: اگر می‌خواهد پایدار بماند، باید ابتدا بمیرد. اگر هم شناخته‌شده‌ای باشد، باید شروع به تغییر خود کند.

هوش مصنوعی: باید بر چیزی که می‌چرخد رفت تا با زیبایی سخن بگوید و باید مانند شمع سوخت تا بتواند با دیگران ارتباط برقرار کند.

هوش مصنوعی: آنها نمی‌دانند که در مسیر سختی‌ها چه رنجی وجود دارد، اما به خاطر نادانی خود به قضاوت می‌پردازند. این نقص و نادانی مانند لقمه‌ای است که هر کسی به سادگی می‌تواند در دهان بگذارد، بدون آنکه به مغز و پیچیدگی‌های آن فکر کند.

هوش مصنوعی: معیار حقیقی در زندگی این است که در میدان عشق به چالش برخیزد و در این رقابت، وجود و نشئگی را در هم بریزد.

هوش مصنوعی: هیچ‌گاه دامن مسافر به آب‌های هفت دریا تر نخواهد شد، زیرا او وقتی به معنای واقعی می‌رسد که از خودخواهی و تعلقات شخصی خود آزاد شود.

هوش مصنوعی: زمانی که انسان از وابستگی به دنیا و چیزهای غیرضروری خالی شد، نگاهش به سرنوشت و وضعیت زندگی‌اش تغییر می‌کند و در این حال، مشکلات و فقر به شکل نامنظم و آشفتگی به سمت او می‌آید.

هوش مصنوعی: عاشق یک سری رازهای پنهان در دلش دارد که اگر به یک خار (درد و رنج) اشاره کند، تمام جهان را گلستان می‌کند. یعنی عشق او چنان قوی و تاثیرگذار است که می‌تواند دردها را به زیبایی تبدیل کند.

هوش مصنوعی: تو می‌گویی که عاشقان زیادی داری و کارهای زشتکاران حتماً به دست کسانی چون بدخشان خواهد افتاد اگر نعمان از یمن همگان را به زیر پرچم خود بگیرد.

هوش مصنوعی: به نظر می‌رسد که من نباید به هیچ عاشق دیگری نشان دهم که در دل من غم و اندوه دارم، زیرا هر لحظه‌ای که غم دنیا را به دوش می‌کشم، باعث می‌شود که جمعی از درد و ناراحتی در اطراف من شکل بگیرد.

هوش مصنوعی: کام من از زهر پر است و من سنایی خوش‌سخن هستم. می‌دانم که برای رسیدن به حقیقت، باید زهر را بچشند و اگر زبانم به سخن بیفتد، قیامت برپا خواهد شد.

هوش مصنوعی: این شعر می‌گوید که سخنان زیبا و عمیق استادان، باید به گونه‌ای باشد که حسینی و معنادار باشد و به خوبی درک شود. به عبارت دیگر، باید به معانی بلند و ارزشمندی دست یابد که نشان‌دهنده زیبایی و حقیقت باشد.

هوش مصنوعی: در این لباس کهنه و پاره، وجود من پر از ارزش‌ها و استعدادهاست. زمانی که به لطف او سخن بگویم، جهانی از گل‌های نسترن به وجود می‌آید.