هوش مصنوعی: تا کی می‌خواهی فقط در حرف‌هایت باد به غنیمت بگویی و بی‌مورد از دیگران تعریف کنی؟

هوش مصنوعی: گاهی در جایی که هنری نمی‌بینی، به هنرمندی مشغول می‌شوی و گاهی در جایی که چیزی ارزشی ندارد، باز هم از خود زیبایی و نیکی نشان می‌دهی.

هوش مصنوعی: با داشتن چنین فرمانرواهایی، بی‌معناست از سبکی و سنگینی که در زندگی وجود دارد.

هوش مصنوعی: تمامی ساسان‌ها از روی تنبلی و بی‌کفایتی، در فکر مسائل بی‌ارزش و بی‌فایده هستند.

هوش مصنوعی: همه به ظاهری نیکو و بی‌عیب به نظر می‌رسند، اما در درون‌شان شیاطینی فعال و موذی وجود دارد.

هوش مصنوعی: هیچ‌کس از ثروت آن‌ها چیزی به‌دست نیاورده است؛ جز اینکه دلشوره و آشفتگی نصیبش شده است.

هوش مصنوعی: آبشان در ظرفی امانتی است و نانشان بر طبق پیمان و وام است.

هوش مصنوعی: هیچ شاعری پس از سرودن شعر و دریافت پاداش از آن، جز حسرت و پشیمانی نصیبش نمی‌شود.

هوش مصنوعی: هر یک از ما در کنار سفره، با هم به شادی و جشن نشسته‌ایم و دل شاعر به مانند غذایی برایمان آماده‌ی چشیدن و لذت بردن است.

هوش مصنوعی: وقتی حقیقت را با دقت و محافظت نگه‌داری، آن را بیشتر و بهتر می‌کنی و از نقصان و کمبود دور می‌کنی.

هوش مصنوعی: رابطه‌شان مانند روزی روشن در تیرماه است و وعده‌هایشان شبی سرد و تاریک در زمستان.

هوش مصنوعی: این شخص جوان و مرفه، با وجود اینکه هیچ چیز خاصی ندارد، همچنان خود را بزرگ و مهم نشان می‌دهد و با افتخار و سر و صدا صحبت می‌کند.

هوش مصنوعی: شاعران در ظاهر خود را زیبا و شیک نشان می‌دهند، اما در دل و درونشان با مشکلات و ویرانی‌های زیادی دست و پنجه نرم می‌کنند.

هوش مصنوعی: در این بیت، به تواضع و فروتنی شخصی اشاره شده است که در عین حال تمجید و مدح دیگران را بر خود نمی‌پسندد. این شخص با کبر و غرور غریبه است و بیشتر به یادگیری و درک زبان و ادبیات علاقه‌مند است.

هوش مصنوعی: در اینجا گفته می‌شود که نه چیزی در دل و جان باقی مانده است و نه در چشم امکان دیدن قطره‌ای وجود دارد. به نوعی بیان‌گر خالی بودن و فقدان احساس یا وجود است.

هوش مصنوعی: برای افراد دانا و فهمیده، نام‌هایی مانند "بوران" و "نان بورانی" زیبا و مناسب نیستند.

هوش مصنوعی: داشتند پدربزرگش در روزی، مزرعه‌ای بیهوده از زراعت.

هوش مصنوعی: از این بزرگان پرمدعا و خودپسند که تنها به خود می‌بالند، به شدت بیزارم و از آنها متنفرم.

هوش مصنوعی: چرا در حضور آن‌ها از شعر تعریف می‌کنی و چرا در مقابلشان سخن می‌گویی؟

هوش مصنوعی: زمان شاعر بودن و سخن گفتن به گمان تلخی است که در وقت بی‌خبری و نادانی رخ می‌دهد.

هوش مصنوعی: نه به خاطر خجالت و نه به خاطر بدگویی از شاعران و دانایان و بی‌نظمی‌ها.

هوش مصنوعی: در مقابل نور خورشید، فضیلت و شایستگی قرار دارد و توانایی خاصی در شخصیت او وجود دارد که مانند ماه روشن و دلنشین است.

هوش مصنوعی: تو که مانند یک گاو ریش‌دار هستی، در واقع درک و فهم درستی نداری و به راستی که نه کافر هستی و نه مسلمان.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که اصل و اساس کسی یا چیزی باید جدی و واقعی باشد، نه اینکه از چیزی سطحی و بی‌ارزش سرچشمه گرفته باشد. بنابراین، هر ستایشی باید از کسی واقعی و راستین باشد، نه از فردی که فقط ظاهری از بزرگ‌منشی دارد.

هوش مصنوعی: من خود را درک کردم که این همه وجود را بی‌دلیل می‌زنی، در حالی که تو خراسانی نیستی.

هوش مصنوعی: تحصیل علم شریعت و علوم دینی و ادبی را دنبال کن تا موجبات خشنودی خداوند را فراهم کنی.

هوش مصنوعی: همه روز به خاطر یک مشت انسان بی‌ارزش، خود را خسته و ناراحت می‌کنی و به کارهای بیهوده مشغول می‌شوی.

هوش مصنوعی: هرگز درباره‌ی کسی به خوبی و ستایش سخن نگویید، مگر این که در مواقع سختی در کنارش باشید و از او آسایش بیابید.

هوش مصنوعی: تنها کسی که مانند احمد بن سعید در نصرت و یاری به مدح و ستایش شناخته شده است، بونصر است.

هوش مصنوعی: اگر به خاطر کسب روزی شعر می‌خوانی، پس بگذار بگویم اگر نمی‌دانی.

هوش مصنوعی: کسی که از دانش و توانمندی لازم برخوردار باشد، شایسته مقام و جایگاه بالای سلطنت است.

هوش مصنوعی: آنچه که افراد عاقل به دنبال آن نیستند، تو برای به دست آوردن نان و معاش، دست به هر کاری می‌زنی و از اصول و اخلاقیات دور می‌شوی.

هوش مصنوعی: چهره زیبای تو مثل خورشید است که در دریای بی‌پایان اثرش باقی نمی‌ماند و همچون طلای ناب، ارزشش به خوبی و درخشندگی‌اش شناخته می‌شود.

هوش مصنوعی: سرکردگان و بزرگترها به خاطر حفظ آبرو، به نشانه احترام در برابر او، به خاک درگاهش سجده می‌کنند.

هوش مصنوعی: هر شخصی که با روح بزرگ و بخشنده‌ای دارد، مانند نان که برای بدن‌ها حیات بخش است، زندگی خود را از ویژگی‌های خوبش تامین می‌کند.

هوش مصنوعی: در بینی و کبد او، روح طبیعی و روح نفسانی وجود دارد.

هوش مصنوعی: نزدیک یک کشف او، مطالب کتاب‌های یونانی دیگر قدیمی و غیرمعتبر شده‌اند.

هوش مصنوعی: آیا درست است که در زمانه‌ای که همه چیز در حال تغییر است و انسان‌ها دچار درد و رنج هستند، از دست و عقل خود غافل شویم؟

هوش مصنوعی: ای کسی که با تلاش و حواس پنج‌گانه، بر چهارتا اساس و پایه زندگی حاکم هستی.

هوش مصنوعی: زمانی که انسان در حال بخشش و کمک به دیگران است، ممکن است درویش بودن او در زندگی اش معنا پیدا کند. در مقابل، زمانی که به بندگی و اطاعت مشغول است، ممکن است به شکست و ناامیدی دچار شود.

هوش مصنوعی: تمام زیبایی‌های بهشت را تو داری و تمام روشنایی‌های آسمان در تو نمایان است.

هوش مصنوعی: این جمله به این معناست که تو در مقام ستودنی هستی و من در جایگاه پایین‌تر از تو قرار دارم. این نشان‌دهنده نادانی من و رفتار ناپسند من است.

هوش مصنوعی: هیچ لطف و محبت خاصی از کسی ندیدم، حتی با این که برای شاعرانی مانند حسان، اشعاری سروده‌ام.

هوش مصنوعی: تنها بر تو می‌داند که در صد روز، برای هشتاد بیت از چهل چیزی بهره خواهی برد.

هوش مصنوعی: گوهری که از دریا به دست آمده، اکنون به تو تقدیم می‌شود.

هوش مصنوعی: هم تو و هم برادرت می‌دانید که آن شعر بی‌نظیر وجود ندارد.

هوش مصنوعی: این طور نیست که هر شاعری مثل من بتواند چنین کارهایی انجام دهد، نه در این زمینه هیچ قانونی وجود دارد و نه کسی می‌تواند آن را بی‌دلیل قضاوت کند.

هوش مصنوعی: عزیزم، تو به خاطر بی‌توجهی‌ات به شعر من از آن محروم شده‌ای، این نشان می‌دهد که در ایمان خود سست هستی.

هوش مصنوعی: بدشانسی را نمی‌توان فریب داد، حتی اگر با هنر و شعر سخن بگویم، باز هم به اندازه‌ی نیک‌سیرتی کیوان نخواهد بود.

هوش مصنوعی: من در هر لحظه آماده‌ام که مانند باران بر زمین بریزم و زندگی را با پوششی تازه آغشته کنم.

هوش مصنوعی: در این زمان با زنان مشغول کار و فعالیت هستم و در اطراف دوک گرگانی هستم.

هوش مصنوعی: تنها چیزی که از نیکوکاری و پاداش باقی می‌ماند، فضلت است که با طلبی از طرف تو به دست می‌آید.

هوش مصنوعی: اگر در این موضوع بی‌اعتنا باشی، در آینده با هزینه‌های بسیار زیادی روبه‌رو خواهی شد.

هوش مصنوعی: تا زمانی که جماد (اشیای بی‌جان) فاقد حرکات و حواس مانند موجودات زنده است، نمی‌توان به ارزش و اهمیت آن پی برد.

هوش مصنوعی: باد حاضر شده در اینجا، حواس تو را مانند آب نشان می‌دهد که در اثر ناپایداری و گذر زمان، از دستان زندگی انسانی فرار می‌کند.

هوش مصنوعی: هرگز نگذار که به خاطر پاکی و عصمت تو، فضل و رحمت خداوند از تو دور شود.