هوش مصنوعی: ناگهان هلالی چون ماه در دل‌ها ظاهر شد. ای هلال زیبا، پروردگار من و تو خداست.

هوش مصنوعی: اگر این هلال شگفت‌انگیز (ماه) به هیچ وجه کامل نشود، نه آسمان او را می‌پذیرد و نه خورشید و نه ماه.

هوش مصنوعی: در چهره او لبخند بزن، چون او خود نیز در هنگام وداع با ماه، به آفتاب لبخند می‌زند.

هوش مصنوعی: ماهی که دور از خود راهنمایی می‌کند، وقتی رهگذران روی او را ببینند، از شرم مسیر خود را گم می‌کنند.

هوش مصنوعی: پیچ و تاب موهای او، دل‌های عاشق را به شدت تحت تأثیر قرار می‌دهد و برای آن‌ها هم رحمت الهی به همراه دارد و هم هدایت و آگاهی از امور معنوی.

هوش مصنوعی: در کوی محبوب، عابدان و زاهدان در حال عبادت و نیایش هستند و در زلف محبوب، علم و دین به زیبایی و فرح بخش وجود دارد.

هوش مصنوعی: هر زمانی که استاد ساحران، رخت خود را بر شتر ابلق بیندازد، نشانه‌ای از تسلط و قدرت او در جادوگری است.

هوش مصنوعی: اگرچه او از روشنایی‌های دنیای ما بی‌نظیر است، مواظب باش که در مورد او فقط نگو "الله الله" و دعا نکن.

هوش مصنوعی: عقل طبیعی و ذاتی تو به وسیله روح‌القدس شناختی نخواهد داشت و در جایی که وصف او مطرح است، هیچ‌کس جز ما نمی‌تواند آن را بیان کند.

هوش مصنوعی: چهره‌اش مانند خورشید است و وقتی در اعماق دل ظاهر می‌شود، زیبایی‌اش به حدی است که هر دو چشم را به تحسین وا می‌دارد و دل را مجذوب می‌کند.

هوش مصنوعی: در درگاه حق، شاهان باید بوذر را بشناسند و از سلمان دوری کنند. باید از سلطنت کسانی که فقط بر تخت نشسته‌اند و فاقد ارزش معنوی هستند، برکنار شوند.

هوش مصنوعی: موسی در جایی سرش را پایین می‌آورد که یوسف در آنجا رنج می‌کشد و در جایی که او دچار مشکل می‌شود، رشتهٔ کارش پاره می‌شود.

هوش مصنوعی: زهر و درد و رنجی که او به من چشاند، چه معنی دارد که من حسرت بکشم؟ و تغییراتی که او در زندگی‌ام ایجاد کرد، چه جای آه و ناله کردن دارد؟

هوش مصنوعی: زخم دندان او باعث آه و ناله من شد، ای سنایی! هرگز هیچ عاشقی در زمان درد و غم نمی‌تواند آه نکشد.

هوش مصنوعی: به‌خصوص تو که به خاطر خوش‌شانسی، تحت حمایت آسمانی هستی و دعا و راه‌حل‌های مفید از ستایش پادشاه به تو می‌رسد.

هوش مصنوعی: بهرامشاه مسعود، پادشاهی است که آسمان او را به خاطر خوشبختی و موفقیتش مانند سیاره مشتری، بزرگ و مهم می‌شمارد.

هوش مصنوعی: در اینجا اشاره به آن است که سرزمین او مانند مکان امن و آرامی است که در آن دوره‌های خوشی و بهار زندگی (مهر و مه) سپری می‌شود. این سرزمین به قدری خوشایند و پربرکت است که می‌تواند مکان مناسبی برای زندگی و سفر باشد.