هوش مصنوعی: ای خداوندی که از آغاز، مایه وجود و حیات من هستی، تو به من عقل و دانایی بخشیده‌ای تا روح من پرورش یابد.

هوش مصنوعی: ای دنیا، تو آستینت را پر از زندگی کرده‌ای تا به دنبال مقام و مرتبه‌ات باشی.

هوش مصنوعی: سالیان دراز برای نزدیکی به روح‌القدس، بلبل به گلزار تو زیبایی بخشیده است.

هوش مصنوعی: روح تو از آب زندگی پاک شده و به دنبال فتنه‌ای به رنگ ارغوان است.

هوش مصنوعی: خداوند تو را از موادهٔ عقل و شخصیت و رفتار و سرشت ساخته است.

هوش مصنوعی: تیرهای یقین مانند کمانی هستند که گمان تو را هدف می‌گیرند و به آن آسیب می‌زنند.

هوش مصنوعی: آسمان، داستان و دست به­ کار تو را بر روی خورشید به تصویر کشیده است.

هوش مصنوعی: نور چهره‌ات باعث شده نگهبان تاریکی مویت از کار بیفتد.

هوش مصنوعی: برای سرمستی و شوقی که از عشق تو دارم، بوسه‌ام را به یاد تو آماده کرده‌ام.

هوش مصنوعی: از بیرون، می‌توان زیبایی وجود تو را دید که ناشی از لطافت و شفافیت درون جان توست.

هوش مصنوعی: این جمله به نوعی به این معنی اشاره دارد که در دل و در عمق وجود، احساسات و افکار واقعی ما ممکن است تحت تأثیر فشارها و شرایط بیرونی قرار بگیرند. گویی که پشت پرده‌ای از ظاهر، خواسته‌ها و نیازهای واقعی ما نهفته است و ما باید آن‌ها را شناسایی کنیم.

هوش مصنوعی: چشم هیچ کسی نمی‌تواند زیبایی صورت و لب‌هات را ببیند که تو چقدر ظریف و نازک هستی.

هوش مصنوعی: از ظرافت و زیبایی تو، چشم سر نمی‌تواند به‌درستی تو را بشناسد، چون باطن و شخصیت تو پنهان است.

هوش مصنوعی: هر کسی که وجود و هستی دارد، در درون خود نیز چیزی از عدم و نیستی دارد که او را دنبال می‌کند و در او حضور دارد.

هوش مصنوعی: نگران نباش، حتی اگر نشانی از وجود نباشد، زیبایی و جذابیت ابروهای تو همچنان پررنگ است.

هوش مصنوعی: از آنجا که تیرهای آسمان هر لحظه به سوی تو پرتاب می‌شود تا تو را ستایش کند.

هوش مصنوعی: چگونه می‌توانم به تو فکر نکنم وقتی که نرگس از تو دور شده و خود را ضعیف و ناتوان می‌بیند؟

هوش مصنوعی: از دو شخصیت عیسی و دو بیمار، تو نباید از روح خود شرمنده شوی.

هوش مصنوعی: شاید در تلاش برای بهبود حال تو هستند، اما نمی‌توانند به تو کمک کنند.

هوش مصنوعی: ای وفا، تو همواره همراه ای و در کنار تو باقی‌ام که نشان تو را با خود دارم.

هوش مصنوعی: آیا خداوندی که مرا خلق کرده است، جز ضرر رساندن به من کار دیگری ندارد؟

هوش مصنوعی: چند بار می‌خواهی به من توهین کنی تا من دست از آسیب رساندن به تو بردارم؟

هوش مصنوعی: در صورتی که بیدار شوم، تصمیم دارم لبانت را با بوسه‌ها پوشانده و شاداب کنم.

هوش مصنوعی: این بیت به احساس نگرانی و درد اشاره دارد. گویا فردی در موقعیتی دشوار قرار دارد و در پی دلگرمی و یاری از دیگری است. او به نوعی از دیگری می‌خواهد که در شرایط سخت به او کمک کند و اجازه ندهد که زخم‌ها و دردهایش او را از مسیرش منحرف کنند.

هوش مصنوعی: سلاح خود را تیز کن و با دل و چشمانت آماده باش، زیرا سنایی به عنوان سپری برای سلاح توست.